12 april 2021, Flor Linckens
This is not an art fair
Contour Gallery voelt, net als velen van ons, het gemis van de kunstbeurzen en programmeerde onlangs de allereerste groepsshow van de galerie. Tot en met 17 april is in de galerie in Rotterdam werk te zien van Maxime Ansiau, Lars van den Brink, Erik Hijweege, Petra Laaper, Marie Pop en Lenghi Teng.
Lars van den Brink
Als je de galerie betreedt dan springen de werken van Lars van den Brink direct in het oog. Sublieme landschappen die haast schilderachtig aandoen, alsof je door je wimpers naar een werk van Caspar David Friedrich kijkt. Toch klopt er iets niet. In een interview in Trouw beschreef Van den Brink de Zwitserse Alpen als troostend en overweldigend. “Ik vind er troost in het feit dat ik nietig ben. Mijn vrouw deelde die euforie niet. Zij ervaart de bergen als beklemmend, doordat je er zo ingesloten zit. Daar had ik nooit over nagedacht. De bikkelharde schoonheid tegenover het opgeslotene, de dualiteit van de Alpen begon me te fascineren.” Zelf beschrijft Van den Brink zijn praktijk als ‘schilderen met de tijd’. Hij kiest een specifieke invalshoek in het landschap en maakt vervolgens 12 of 24 uur foto’s. Niet zozeer op gezette tijden, maar vooral wanneer er iets interessants gebeurt. Wanneer de zon een specifieke bergtop belicht of wanneer er ineens een orthodox-joodse man verschijnt met twee kinderen. Thuis analyseert Van den Brink de resulterende opnamen, soms wel 800 tot 1200, dagenlang, om ze vervolgens samen met een beeldbewerker naadloos samen te voegen, waardoor de resulterende beelden samen zowel de nacht als de dag tonen, in één foto. In deze samengestelde realiteit/tijd weet Van den Brink ook die gecompliceerde dualiteit van het landschap te vangen, dat prachtige en overweldigende landschap dat ons dwingt tot bescheidenheid en ons tegelijkertijd angst aan doet. Daardoor gaan zijn beelden veel verder dan simpelweg registreren.
Marie Pop, Etu Aton Helio Sol, 2021, Contour Gallery.
Marie Pop
Dit kunstenaarsduo bestaat uit twee kunstenaars uit Rotterdam: Anique Weve & Inge Aanstoot. Zij leerden elkaar beter kennen toen ze allebei een atelier huurden bij broedplaats en kunstenaarsinitiatief Stichting B.a.d in Rotterdam. Ze deelden een fascinatie voor elkaars werk, ondanks het feit dat ze in twee verschillende media werkten: Weve focuste zich in haar werk met name op fotografie terwijl Aanstoot vooral actief was als schilder. In deze samenwerking laten ze deze beroepspraktijken samenkomen in mixed media kunstwerken waarbij foto’s worden voorzien van een laagje acrylverf. Weve en Aanstoot zijn allebei gefascineerd door bepalende elementen in onze maatschappij en geschiedenis, waaronder religie - en vervangende systemen voor religie -, rituelen, populisme en op dit moment ook de pandemie. Welke invloed heeft dat bijvoorbeeld voor de manieren waarop we liefhebben, gedag zeggen en dingen vieren? De werken zijn vaak poëtisch, geladen met symboliek en een humoristisch en surrealistisch randje.
Petra Laaper, Blue, 2021, Contour Gallery.
Petra Laaper
Petra Laaper maakt sculpturen in textiel, waarin soms ook andere materialen verscholen zitten. Ondanks een hoge mate van abstractie en eenvoud zit er veel leven in haar objecten, die organisch aandoen en altijd in beweging lijken. De objecten lijken los te staan van de werkelijkheid waarin ze zich bevinden en nodigen tegelijkertijd uit tot aanraking en een veelheid aan interpretaties. Laaper studeerde Beeldhouwen/Monumentaal aan de WDKA in Rotterdam en binnenhuisarchitectuur aan de HKU in Utrecht en deed daarna ook ervaring op in keramiek in het Europees Keramisch Werkcentrum.
Lenghi Teng, Solitude, 2020, Contour Gallery.
Lenghi Teng
Lenghi Teng was jaren werkzaam in de financiële wereld voordat ze zich durfde over te geven aan haar passie voor fotografie, na een specialisatie in Rotterdam. Ze werd geboren in Vietnam, heeft Chinese ouders en verhuisde op driejarige leeftijd naar Nederland. Ze voelt zich diep verbonden met het Japanse filosofische concept van Wabi Sabi, een wereldbeeld waarin vergankelijkheid en imperfectie niet gevreesd, maar verheerlijkt worden. De ultieme schoonheid is hierbij juist imperfect, eenvoudig, vergankelijk, complex en onvolledig. Dat levert geësthetiseerde, serene en melancholische beelden op waarin de tijd even stil lijkt te staan. De personages worden daardoor fragiel en benaderbaar, maar tegelijkertijd ook gesloten en ontoegankelijk.
Erik Hijweege, Ryumon-The Dragon's Gate, 2019, Contour Gallery.
Erik Hijweege
De beelden van fotograaf Erik Hijweege zijn gemaakt met behulp van het trage en natte collodiumprocedé. In deze negentiende-eeuwse fototechniek wordt zwart aluminium lichtgevoelig gemaakt met behulp van zilvernitraat. Het analoge beeld wordt vervolgens geëtst op stalen platen en geprint als fotogravure. Het beeld dat daaruit voortkomt wordt getekend door een bijzondere esthetiek. Inhoudelijk laat Hijweege zich inspireren door de overweldigende, onbedwingbare en sublieme kracht van de natuur. Voor deze serie legt hij bijvoorbeeld een reeks watervallen vast, die hij vernoemt naar de Japanse legende van ryumon-no-take, de ‘drakenpoortwaterval’, waarin koivissen die tegen de stroom in zwemmen sterker worden en, als het hen lukt om de waterval te trotseren, verworden tot hemelse draken.
Maxime Ansiau, Two Chairs, 2021, Contour Gallery.
Maxime Ansiau
De Franse kunstenaar Maxime Ansiau creëert visuele illusies middels collages. Zijn bloemstillevens vinden hun oorsprong in de Ikebana, de Japanse bloemschikkunst waarin niet zozeer de bloemen, maar vooral de compositie centraal staat. In de platte uitsnedes, gepresenteerd in heldere baklijsten in acryl, ontstaat de illusie van diepte, die Ansiau zelf beschrijft als een ‘visuele uppercut’. Hij gebruikt voor zijn stillevens een veelheid aan materialen, waaronder hout en papier, maar ook synthetische materialen. De in Parijs geboren Ansiau studeerde Art and Design aan de University of Brighton, gevolgd door een master aan het Sandberg Instituut in Amsterdam. Hij vestigde zich vervolgens in Rotterdam en woont inmiddels alweer ruim twintig jaar in Nederland.
De tentoonstelling ‘This is not an art fair’ is nog tot en met 17 april te zien in Contour Gallery in Rotterdam.
