Precies 5 jaar na het overlijden van schilder Jan Roeland (1935-2016) brengt Slewe op GalleryViewer een beknopt maar museaal online overzicht van zijn werk. We spraken galeriehoudster Martita Slewe over Jan Roeland, zijn werk en deze tentoonstelling.
Niet iedere kunstenaar krijgt na zijn/haar overlijden een tentoonstelling? Waarom Jan Roeland juist wel?
Omdat er nog steeds belangstelling is voor zijn werk. Ik merk dat er nog steeds vraag naar is, het is ook tijdloos werk. Vlak na zijn overlijden maakten we een tentoonstelling die op veel aandacht mocht rekenen, daarna werd het wat stiller, maar op deze tentoonstelling krijg ik weer veel reacties.
Voor wie het werk van Jan Roeland niet kent: hoe zou je het omschrijven?
Zijn werk balanceert tussen abstractie en figuratie. Je kan het omschrijven als abstract met een figuratief element of figuratief met een sterk abstracte opbouw in kleurvlakken en cirkels.
En qua thematiek had hij een voorkeur voor alledaagse gebruiksvoorwerpen?
Jan Roeland werkte in series. Hij schilderde in een periode vaak één voorwerp. Dat zijn vaak alledaagse voorwerpen geweest. In de jaren ‘70 schilderde hij tafels, in de tachtiger jaren messen en kegels en later in zijn carrière ook motieven van enkele bloemen en takken en van dieren zoals eenden en vinken.
Is er op deze tentoonstelling een werk dat eruit springt?
Er is een werk te zien dat nooit eerder is getoond: Compositie met acht messen. Het rode canvas is afkomstig uit zijn atelier en is van de grootste werken die hij ooit maakte. Het meet 2 x 2 meter en hij moet het rond 1981 hebben geschilderd. We weten niet goed waarom het nooit is getoond. We vermoeden dat het te groot was. Om zijn toenmalige galerie (Espace, red.) binnen te komen, moest je door een stelsel van gangen en deuren en dan is een doek van 2x2 natuurlijk niet handig. Het kan ook zijn dat het is gemaakt voor een tentoonstelling die uiteindelijk niet door is gegaan. We weten het niet.
Jan Roeland wordt vaak omschreven als een 20e-eeuwse Hollandse Meester. Wat maakt zijn werk zo typisch Nederlands?
Er zit een relativerend element in zijn werk. Dat maakt het typisch Nederlands. Het realistische aspect dat verf tot beeld wordt gemaakt en kleur tot licht is iets typisch Nederlands en dat is ook juist iets wat zijn schilderijen zo goed maken.
Je werkte als galeriehouder vanaf 2001 met hem samen. Hoe was die samenwerking, is er een voorval dat hem typeerde?
Hij maakte wel relativerende, ironische grapjes. Hij kon zichzelf ook relativeren. Dan zei hij met een lachje: ’Sta je lekker te genieten’ als je met je neus boven op zijn schilderij stond.
Je hebt gekozen voor een online tentoonstelling, was dat vanaf het begin het plan of werd dit ingegeven door de lockdown?
De online tentoonstelling is ingegeven door de lockdown natuurlijk, want het werk moet je eigenlijk in het echt zien. Je moet het zinnelijke aspect ervan ervaren. Neemt niet weg dat zijn werk zich ook goed leent voor een online tentoonstelling. Het is grafisch en dat komt goed over op een beeldscherm. Ook is hij bekend genoeg is voor een online tentoonstelling. Het zou natuurlijk mooi zijn als er na de lockdown weer eens een museumtentoonstelling van zijn werk zou komen en er weer meerdere mensen van kunnen genieten.