25 september 2020, Flor Linckens
Nieuwe galerie zichtbaar aan de Amsterdamse constellatie
Er is een nieuwe galerie zichtbaar aan de Amsterdamse constellatie: de Zwitserse galerie Bildhalle opent op 1 oktober een vestiging aan de Hazenstraat in Amsterdam. Bildhalle specialiseert zich enerzijds in klassieke fotografie van gerenommeerde fotografen uit de 20e eeuw, waaronder Magnum fotografen Thomas Hoepker, René Burri en Werner Bischof. Anderzijds is de galerie ook een actieve supporter van hedendaagse fotografie. Mirjam Cavegn richtte de galerie in 2013 op in Zürich, in een galerielandschap waarin fotografie nog veelal gepresenteerd wordt in combinatie met beeldende kunst. Maar Cavegn wilde zich in haar galerie puur op fotografie richten.
Cavegn: “Ik ben opgegroeid in een gezin dat verslaafd is aan fotografie. Mijn vader was een bekende uitgever van fotoboeken. Ik heb jaren voor zijn uitgeverij gewerkt en heb veel fotoboeken gemaakt. Later werkte ik als beeldredacteur voor tijdschriften, ontwikkelde ik boeken als freelancer en werkte ik vervolgens in de communicatiebranche, waar ik beeldtalen creëerde voor bedrijven. Ik zie mezelf als een ambassadeur van fotografie. Bildhalle is de enige Zwitserse galerie die zowel klassieke als hedendaagse fotografie toont. Daarbij houd ik van Nederland en heb ik een sterke band met enkele Nederlandse verzamelaars.”
Paul Cupido, Umi, 2019, Bildhalle.
In de openingstentoonstelling zal recent werk te zien zijn van de Nederlandse fotograaf Paul Cupido. Cupido: “Mijn werk gaat over de magische momenten in het leven maar ook over haar ongemakken. Ik wil foto‘s maken zonder na te denken over de handeling ervan, totdat ik ben verzadigd van een existentieel levensgevoel. Elke stap die ik zet begint met het idee van mono no aware: de vergankelijkheid van alles, de zachte melancholie der dingen, en gevoeligheid voor het efemere.” Cupido baseert zich in zijn werk op het Japanse principe van Mu: een filosofisch concept dat zich laat vertalen als ‘niet-hebben’. Tegelijkertijd laat Mu zich ook op andere manieren interpreteren. Zo kan Mu ook worden beschreven als een zekere leegte, maar wel een leegte met een inherente potentie. Voor zijn meest recente werken, die hij in Japan maakte, raakte Cupido geïnspireerd door het concept muyaku, dat volgens hem past binnen het raamwerk van Mu. Mukayu refereert aan ‘niet-bestaan’, ‘geen doel hebben’, of ‘de dingen zoals ze zijn’. Want in leegte schuilt belofte en mogelijkheden.
Paul Cupido, An Island and the Moon I, 2019, Bildhalle.
Cupido drukt zijn poëtische foto’s af op zelfgemaakt papier of speciaal Japans washi papier, een materiaal dat hij waardeert omdat het imperfect en organisch is. Een resultaat van een natuurlijk proces, net als de beelden die hij vaak vastlegt. Met deze minder dan perfecte foto’s hoopt hij meer toe te spelen op het hart dan op het brein van de kijker. Cupido: “De foto is een echo van de gevoelens die ik had tijdens het proces. Dat hoop ik via de foto over te brengen op de eigen verbeelding en gevoelens van de beschouwer.”
Paul Cupido, Kawa #2, 2019, Bildhalle.
