Op 3 september vindt de Opening van het Galerieseizoen plaats. Bekijk de online catalogus hier. Er openen in dat lange weekend verschillende nieuwe shows en de komende weken geven we je alvast een voorproefje. In GRIMM Gallery (Van Baerlestraat) is vanaf dat weekend bijvoorbeeld nieuw werk te zien van de prijswinnende kunstenaar Saskia Noor van Imhoff.
“Ik ben een archeoloog van mijn eigen werk.”
Van Imhoff is gefascineerd door de manieren waarop we catalogiseren, archiveren en ordenen. Ze is daarbij continu bezig om haar installaties te bevragen en onderzoeken, zowel inhoudelijk als in termen van de context waarin haar werk te zien is. De locatie-specifieke en betekenisvolle installaties van Van Imhoff gaan vaak over de kunstwereld in het groot — en dan met name de aspecten en systemen die onzichtbaar zijn voor de bezoekers. Het depot, het verzamelbeleid van musea en instellingen, maar ook de manieren waarop zij kunst bewaren, presenteren, catalogiseren, onderzoeken en conserveren. Welke systemen van waarde, waarheid en status verbinden zij daar aan, zowel aan de methoden als aan de objecten zelf? Wat zegt dit over de betekenis die we als maatschappij aan kunst toekennen? Middels haar installatie die in 2015 in De Appel te zien was (tegelijkertijd met een tentoonstelling van Van Imhoff in het Stedelijk) onderzocht ze hoe kunstwerken zich gedragen in de verschillende stadia waarin ze tentoongesteld worden. Hoe worden zij behandeld door de instellingen en musea? Ze probeert daarbij die verborgen aspecten van deze onderliggende infrastructuur zichtbaar te maken en laat daarbij zien dat het tentoongestelde object vrijwel onmogelijk los te koppelen is van de omgeving waarin het tentoongesteld wordt.
Haar installatiekunst bevindt zich ook vaak op ongewone plekken op de locaties waar ze tentoongesteld worden. in 2017 was haar werk bijvoorbeeld te zien in de personenlift van de Kunsthal en een jaar later in de Hermitage, in een semi-geheime ruimte op de route naar de toiletten. Dit geeft een extra laag aan de beleving omdat mensen daardoor per ongeluk in aanraking komen met haar werk, of juist buitengewoon doelgericht. Haar associatieve en gelaagde installatie in De Appel, waarin ook gebruiksvoorwerpen en (door de kunstenaar gekocht) werk van andere kunstenaars te zien waren, werd gepresenteerd als een kunstmatige archeologische opgraving met blootgelegde (vloer)lagen en structuren: zowel letterlijk en als metafoor. Ze stelt daarmee ook vragen over auteurschap. Dat kunstmatige conserveren symboliseert Van Imhoff door bijvoorbeeld verpakkingen van anti-aging gezichtscrème te gebruiken: die het conserveren symboliseren maar tegelijkertijd als verpakking geen functie meer dienen na gebruik en zullen worden weggegooid. Voor haar installatie in de Hermitage maakte van Imhoff gebruik van zout om dat conserveringsproces te symboliseren.
Daarnaast maakt Van Imhoff in haar sculpturale en conceptuele kunstwerken gebruik van (bewerkte) infraroodopnames en röntgenfoto’s, waarmee ze de verborgen geschiedenissen van objecten (en onderzoeksprocessen) zichtbaar maakt. Voor de installatie in de Hermitage — ter gelegenheid van het feit dat ze de ABN Amro Kunstprijs 2017 won — kocht Van Imhoff kunstwerken uit een veiling van de ABN Amro kunstcollectie: werken die als overtallig beschouwd werden. Door deze vervolgens samen met een pinautomaat van de bank tentoon te stellen in haar installatie levert ze impliciet commentaar op het verzamelbeleid van de bank. In deze installatie waren ook stenen, replica’s en delen van haar eigen boek te zien, allemaal gepresenteerd in RVS vitrines, op sokkels en in nisjes, soms onder fluorescerend roze licht. De jury van de ABN AMRO Kunstprijs 2017 beschreef Van Imhoff als “een kunstenaar die op eigenzinnige wijze haar omgeving onderzoekt en daarbij onverwachte verbanden legt. Door beelden te reproduceren en te manipuleren, bestaande situaties opnieuw te ordenen én slim in te grijpen in de architectuur stuurt ze de blik van de toeschouwer. Bovendien zijn haar locatie-specifieke installaties waarin bijvoorbeeld luchtbevochtigers en klimaatsystemen zijn verwerkt, een impliciet commentaar op het gedrag van de mens en onze neiging tot rubriceren en bewaren. Mede door haar sterke gevoel voor materiaal en compositie weet ze haar ideeën verrassend en aantrekkelijk te verbeelden.”
Voor de aankomende tentoonstelling in Grimm Gallery laat Van Imhoff zich inspireren door nieuwe inspiratiebronnen: het platteland en de betekenis van en de zorg voor een stuk land (als rentmeester) en haar nieuwe rol als moeder. Wat betekenen de concepten van beheer, invloed en eigendom, nu en historisch gezien, voor de kunstenaar? Ze maakt voor deze nieuwe installaties gebruik van vertrouwde materialen en methoden, zoals archiefbeelden, neon en plexiglas.
Van Imhoff studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en volgde residenties aan De Ateliers in Amsterdam en Künsterlerhaus Bethanien in Berlijn. Van Imhoff werd ook genomineerd voor de Prix de Rome (2017) en eerder in haar carrière won ze de Gerrit Rietveld Academie Prize (2008). De installaties van Van Imhoff waren onder meer te zien tijdens de Gwangju Biennale, in Centre Pompidou, het Arnulf Rainer Museum, het Frans Hals Museum / De Hallen, het Stedelijk Museum, De Appel, De Hermitage en de Biennale van Moskou. Werk van Van Imhoff is onderdeel van belangrijke collecties zoals die van het Stedelijk Museum, De Nederlandsche Bank, Museum Voorlinden, de Verbeke Foundation, de AKZO Nobel Art Foundation en de ABN Amro Collection.
De solotentoonstelling van Saskia Noor van Imhoff zal van 3 september tot en met 10 oktober te zien zijn in de GRIMM-vestiging aan de Van Baerlestraat.