In Reconstructing Memories brengt Coppejans Gallery een selectie werken samen van Adriaan Rees (°1957, NL) die over meer dan twintig jaar van zijn artistieke praktijk heen reiken. Porseleinen sculpturen, collages, fotografisch werk, installaties en objecten delen eenzelfde kern: de voortdurende wisselwerking tussen Oost en West. De tentoonstelling is de eerste soloshow van Rees bij Coppejans Gallery, waar hij sinds 2020 mee samenwerkt.
Opvallend is de museale opstelling: veel ruimte rond de werken, veel rust, alsof elk object een ankerpunt van tijd en plaats is. In plaats van enkel recent werk te tonen, koos Rees samen met galerist Stijn Coppejans voor een spanning tussen oud en nieuw, tussen werk dat in 2010 vorm kreeg en werk uit 2025, gemaakt in Georgië, Japan, China of Berlijn. Het zijn stuk voor stuk allemaal werken die voor hem vandaag nog erg sterk resoneren.
Voor Adriaan is de titel van de tentoonstelling, Reconstructing memories, het actief proces van herinneren, waarbij een herinnering bij die actie zich telkens tot iets nieuw voltrekt. “Reconstructing Memories is een begrip dat me al heel lang bezighoudt. Langzaam kwam ik tot het besef dat herinneringen veranderen en telkens als iets anders terugkomen. Hierdoor wordt elke herinnering als het ware opnieuw gemaakt. Toen ik dat doorhad, ging er een nieuwe wereld voor me open,” vertelt Adriaan Rees.

Die gedachte vormt het uitgangspunt van de tentoonstelling. Dit geldt inhoudelijk, maar ook formeel: de werken tonen sporen van reizen, tijd, cultuurverschillen, ambacht, ontmoetingen. Rees is een beeldhouwer die de plaats waar hij werkt nooit loskoppelt van het werk zelf. Materiaal komt uit een landschap, een stad, een atelier dat hem op dat moment vormt als kunstenaar en als mens. “Omdat ik al meer dan 25 jaar een constante reis van West naar Oost (Japan, Korea en vooral China) en van Oost naar West maak, is het begrip van reizen voor mij steeds belangrijker geworden. Je wordt op jezelf teruggeworpen als je lang in een andere cultuur verblijft, dan zie je je eigen cultuur helderder wanneer je terugkomt. Reizen is op die manier altijd ook thuiskomen.”

Rees werkt met keramiek, porselein, hout, fotografie, gevonden objecten. Al die materialen zijn geografische én mentale residu’s van de plekken waar de werken ontstonden. “Ik wil me altijd verdiepen in de lokale cultuur en de materialen en technieken van de plek waar ik verblijf. Zo ontstaan er samenwerkingen die ik in mijn atelier in Amsterdam nooit voor elkaar zou krijgen.” Zijn atelier in Jingdezhen, de Chinese stad waar porselein werd uitgevonden, is daarin cruciaal. Sinds 2006 werkt hij er met lokale ambachtslieden. “Dat heeft mijn leven en werk enorm veranderd. Ik kan er zo veel meer realiseren dankzij de kennis en hulp van al die vakmensen die er rondlopen.”
De expo omvat werk uit 2010–2025: van collages uit 2014 uit een atelier in voormalig Oost-Berlijn, tot een recent werk uit Georgië, waar Rees de voorbije jaren drie keer verbleef als maker en docent aan de kunstacademie in Tbilisi. Georgië is ook de plek waar de spanning tussen West en Oost erg tastbaar wordt. “Het nieuwste werk is een kleine installatie van een houten kinderlessenaar met een bord, kom en drinkbeker. De drie keramische elementen zijn zwart gebakken, met traditionele motieven. Ik heb ze gemaakt in het noordwesten van Georgië, vlakbij de Russische grens. Er staat telkens ‘Geen oorlog’ in het Georgisch geschilderd. Zaken die we als kind zouden moeten leren, en die met de paplepel ingegoten zouden moeten worden. Georgië is een land in het midden van Eurazië, waar alle culturen samenkomen of doorheen denderen. Het staat sterk onder druk van Rusland, vergelijkbaar met Oekraïne. Ongeveer 30% van het land is geannexeerd en dat voel je. En onlosmakelijk dringt dat binnen in het werk.”

Adriaan werkt al enkele jaren samen met Coppejans Gallery die hem telkens uitdaagt om vernieuwing te blijven opzoeken. Het was de galerie die hem in 2021 voorzichtig aanmoedigde om ook met performance te experimenteren. Een discipline die eerst schuurde, maar daarna een interessante aanvulling werd op zijn praktijk. Bij deze tentoonstelling is er geen performance, want Adriaan bevindt zich op dit eigenste moment van schrijven opnieuw in het buitenland. “Ik zit nu diep in de jungle van Suriname, in een dorp aan de Surinamerivier met de naam Botopasi. Alles is anders, het plenst buiten en de wind steekt op. Ik moet de luiken sluiten. Wat doe ik hier? Waarom ben ik hier? Reconstructing Memories.”
Je kan de tentoonstelling Reconstructing Memories nog bezoeken tot en met zondag 30 november bij Coppejans Gallery in Antwerpen.