26 september 2025, Flor Linckens
Het gewicht van een vouw: Lesley Foxcroft in Slewe Gallery
In Slewe Gallery in Amsterdam is tot en met 4 oktober de tentoonstelling ‘Folds’ van Lesley Foxcroft te zien. De Britse kunstenaar werkt sinds de jaren zeventig met ogenschijnlijk eenvoudige materialen die meestal een puur functionele rol vervullen. Voor deze presentatie realiseerde Foxcroft een reeks nieuwe werken en introduceert ze een nieuw element: koper.
De titel ‘Folds’ verwijst naar het gebaar dat veel van deze werken vormgeeft, zowel letterlijk als conceptueel: het vouwen en buigen van materiaal. Een vouw roept spanning op, laat een oppervlak van richting veranderen en schept nieuwe ruimte waar die er eerder niet was. Het is een klein gebaar dat een vlak verandert in een sculpturale vorm.
Foxcroft staat bekend om haar consequente gebruik van alledaagse en industriële materialen als dun gelamineerd MDF, karton, metaal, papier en rubber, maar ook boekbindmateriaal. Nu voegt ze daar dus koper aan toe, een opvallend luxer materiaal binnen haar doorgaans bescheiden palet. Steeds onderzoekt ze hoe deze verschillende materialen elkaar kunnen versterken. Het matte MDF contrasteert bijvoorbeeld met het glanzende koper dat licht vangt en terugkaatst. Maar denk ook aan verschillen in kleur en textuur. Foxcroft waardeert de uitzonderlijk strakke rand die MDF oplevert bij het snijden, een kwaliteit die volgens haar nauw aansluit bij architectuur en ruimte. Voor de kunstenaar draait het niet om de kostbaarheid van het materiaal, maar om de manieren waarop het wordt bewerkt en gepositioneerd. Het gaat om de vorm, om de creatie. Foxcroft: ”Ik houd van het idee dat het ongecompliceerde een doel heeft: dat niet het materiaal een sculptuur zijn waarde geeft, maar de kunstenaar.” Dat uitgangspunt vormt de kern van haar praktijk, om met zo weinig mogelijk middelen de grootste helderheid te bereiken.
In haar handen vormen deze materialen de basis voor sculpturen die zich bewegen tussen twee- en driedimensionaliteit. Door te vouwen, snijden, buigen, persen en stapelen — soms met behulp van mallen en klemmen — brengt ze de platen met haar handen in een nieuwe vorm, in een andere verhouding tot de ruimte. Een vlakke lijn wordt op die manier een architectonische vorm, die zich als een ritme langs de muren beweegt. De zichtbaarheid van het maakproces is daarbij een essentieel onderdeel van het werk: schroeven, metalen ringen en bevestigingspunten worden niet verborgen, waardoor de wisselwerking tussen materiaal en ruimte voelbaar wordt. Soms lijkt het materiaal zich te verzetten tegen deze opgelegde vorm en spanning, maar wordt het door de bevestigingen effectief in toom gehouden. Maar je zou ook het tegenovergestelde kunnen betogen: een gebogen MDF-strook lijkt moeiteloos te zijn gevormd, maar de zichtbare schroeven verraden de kracht waarmee het materiaal in positie wordt gehouden. Juist in die spanning, in dat mysterie ontstaat de intensiteit van haar installaties.
Foxcrofts werk wordt gekenmerkt door precisie en eenvoud. Hoewel haar praktijk vaak wordt gelinkt aan een minimalistische beeldtaal, onderscheidt haar benadering zich door haar nadruk op tactiliteit en materiaalervaring. Ze ontleent geen kracht aan monumentaliteit, maar juist aan kleine verschuivingen: een plooi, een lichte buiging, een lijn die de wand volgt. Haar werken nodigen uit om langzamer te kijken, naar de manier waarop een plaat MDF zich kromt, hoe een koperen baan het licht telkens op een andere manier reflecteert, of hoe een schaduw de compositie verandert. Het resultaat zijn werken die op het eerste gezicht sober ogen, maar subtiel spelen met licht, ruimte en gewicht.
Lesley Foxcroft werd in 1949 geboren in Sheffield. Ze studeerde aan de Camberwell School of Arts and Crafts in Londen. Haar werk was onder meer te zien in het Van Abbemuseum, het Museum of Modern Art Oxford en Fruitmarket Gallery in Edinburgh.
