26 june 2025, Emily Van Driessen
Sensuele materiaalkennis: De allerlaatste tentoonstelling bij Fons Welters
Met de groepstentoonstelling 1985 – 2025 neemt Galerie Fons Welters afscheid van bijna vier decennia aanwezigheid in de Amsterdamse hedendaagse kunstscene. Wat ooit begon in 1988 in een voormalige garage in de Jordaan, groeide uit tot een vaste waarde voor kunstenaars die experimenteerden en evolueerden binnen uiteenlopende praktijken. De galerie bood ruimte aan namen als Erik van Lieshout, Gabriel Lester en Evelyn Taocheng Wang en vormde een belangrijke voedingsbodem voor hun ontwikkeling.
Binnen de veelheid van stemmen in deze groepstentoonstelling valt een bijzonder spanningsveld op: sensuele materiaalkennis, namelijk de subtiele tactiele inzichten waarin materiaal zelf betekenis draagt. Hieronder een korte toelichting van drie kunstenaars die deze kennis op uitgesproken zintuiglijke wijze inzetten: Evelyn Taocheng Wang, Adriano Amaral en Magali Reus.
Evelyn Taocheng Wang
Evelyn Taocheng Wang (°1981, China) is een veelzijdige kunstenaar die woont en werkt in Rotterdam. Opgeleid in zowel traditionele Chinese schilderkunst als Westerse kunstacademies, ontwikkelde ze een hybride praktijk waarin identiteit, verlangen, culturele migratie en zintuiglijk materiaalgebruik samenkomen. Ze combineert schilderkunst, kalligrafie, tekst en performance tot een poëtische en politiek gelaagde beeldtaal.
Evelyn Taocheng Wang, Frog-Princess Flies into Diamond Ruby, 2025, Galerie Fons Welters
In Frog-Princess Flies into Diamond Ruby (2025) ontvouwt zich een sprookjesachtige scène, opgebouwd uit gesso, olieverf en potlood. Het lichaam is hier ornament, het ornament lichaam. De huid van het werk is poreus, gelaagd en kwetsbaar. In haar werk vloeien (autobiografische) culturele referenties en alter ego’s in elkaar over en kiest ze vaak voor vrouwelijke sprookjesfiguren (bv. Cinderella, Geisha, Frog-Princess) als vehikel voor reflectie op culturele projectie, gender en zelfbeeld.
Wang gebruikt motieven als robijnen en diamanten als symbolen van transformatie, vrouwelijkheid en rituele kracht. Die materiële verwijzingen worden versterkt door wat zij belichaamt als een sensuele materiaalkennis: een verfijnd aanvoelen van oppervlak en textuur.
Adriano Amaral
In de tentoonstelling toont Braziliaanse Adriano Amaral (°1982, Brazilië) een werk uit zijn Prosthetic Painting Series: een kikkerachtig wezen baadt een kind aan de waterkant. Amaral begint zijn werken vaak vanuit een smartphonebeeld (een foto, een screenshot) dat hij vertaalt naar een reliëf in siliconen en pigment.
Adriano Amaral, Prole (Prosthetic Painting series), 2023, Galerie Fons Welters
De Prosthetic Paintings lijken op kleine landschappen waarbij de compositie zowel sprookjesachtig als klinisch oogt. Het siliconen kader is zacht en tactiel, het beeld lijkt holografisch. De materialen hebben iets weg van close-ups van water of huid, rimpelend en glimmend, waarbij ze haast een fictieve identiteit aannemen.
Magali Reus
Magali Reus (°1981, Nederland) staat bekend om haar sculpturen die eruitzien als functionele objecten (brandweerslangen, rekken, haken) maar die elke functie ondermijnen. De werken in haar Sentinel-serie zien eruit als machinale wandstructuren, maar gedragen zich als levende organismen.
Magali Reus, Sentinel (Serif), 2018, Galerie Fons Welters
Haar praktijk brengt industriële productieprocessen, ambachtelijke technieken en semi-herkenbare vormen samen waarbij Sentinel (Serif) (2018) getuigt van een verfijnd gevoel voor oppervlak, gewicht en textuur. Wat opvalt zijn de wandhaken of ‘dragers’ die doen denken aan boomstronken. In het midden van het werk is ook een kleine boom afgebeeld, subtiel verweven in de compositie. De geborduurde linten draperen bijna als lianen naar beneden.
De gebruikte stoffen, waaronder o.a. viscose en katoen, zijn plantaardig van oorsprong. Viscose wordt zelfs vervaardigd uit houtpulp. Dat creëert een subtiele, poëtische verbinding tussen het ogenschijnlijk industriële karakter van het werk en de boomvormige dragers waarop het rust.
Sensuele Materiaalkennis
Wat deze drie kunstenaars harmonieus verbindt, is hun gedeelde interesse in het maken van beelden die niet volledig te grijpen zijn en waar tactiliteit en subtiliteit worden ingezet als een manier om vanuit te denken en te handelen. Ontdek de tentoonstelling nog tot 26 juli 2025. Daarna sluit Galerie Fons Welters definitief haar deuren.
1985-2025, Galerie Fons Welters
