De restricties die ons de afgelopen maanden zijn opgelegd hebben veel gevraagd van de kunstwereld, maar hebben ook de creativiteit en vitaliteit van de sector laten zien. Galeries bedachten originele initiatieven en ook andriesse~eyck galerie besloot om een speciaal digitaal boek uit te brengen met tekeningen. MAXIMUM CALM laat werk zien van uiteenlopende kunstenaars: Dan Asher, Jakup Ferri, Hans Hoekstra, Tomoko Kawachi, Marijn van Kreij, Joost Krijnen, Rory Pilgrim, Daragh Reeves en Wieske Wester. De titel van de tentoonstelling is een referentie aan een LP van Rory Pilgrim, één van de deelnemende kunstenaars. Hoewel het de soundtrack vormde bij een film over klimaatactivisten voelt de naam ‘Maximum Crisis, Maximum Calm’ ook op de korte termijn buitengewoon urgent. De tekst van de muziek is opgenomen aan het eind van het digitale boek. “Even if time feels too fast we’ll take it slow”.
Hoewel het idee voor de tentoonstelling ontstond vóór de lockdown halverwege maart laat de huidige situatie ons ongetwijfeld anders kijken naar een aantal van deze werken. De verbeelde tekeningen refereren in veel gevallen naar huiselijke aspecten of lijken direct uit een droom te komen. Ze lijken daarom — soms expliciet, soms impliciet — te verwijzen naar onze huidige situatie. Hans Hoekstra toont ons bijvoorbeeld een thuiswerker en een balkon: nu al twee iconische symbolen uit deze tijd die onze quarantaine lijken te symboliseren. Tokomo Kawachi tekende kinderen die door het raam naar buiten kijken, mensen die lijken te wonen in een schoenendoos met luchtgaten, een muis die uit een kooitje wist te ontsnappen en een met hekken afgebakend gebouw. Joost Krijnen geeft het huis weer als levend object, terwijl Rory Pilgrim ons laat meekijken in een geabstraheerd huis dat lijkt te zijn overspoeld door water.
We zien ook mensen die emoties delen die sommige mensen vooral zullen laten herinneren aan de wereld vóór de 1.5 meter maatschappij. Jakup Ferri en Daragh Reeves tekenden mensen die elkaar liefdevol aanraken en zoenen. Hoekstra’s werken lijken ons mee te nemen in een diep gevoel van eenzaamheid terwijl Rory Pilgrim’s tekening ons aanspoort om geduld te hebben — of juist niet? Marijn van Kreij en Hans Hoekstra maken de kijker deelgenoot van de kunstenaarspraktijk in hun verbeeldingen van de kunstenaar in hun atelier. De variatie aan werken is bijzonder en iedere keer dat je digitaal door het boek bladert zie je iets anders. De redactie van het boek werd gevoerd door kunstenaar Marijn van Kreij, wiens werk eveneens is opgenomen in het boek.