Tot en met 22 februari presenteert Galerie van den Berge in Goes een groepstentoonstelling met werk van Jus Juchtmans, Dave Meijer en John Van Oers. Drie kunstenaars met een eigenzinnige beeldtaal, maar met een gedeelde fascinatie voor de relatie tussen kunst en waarneming. Hun schilderijen en sculpturen dagen de kijker uit om niet alleen te observeren, maar ook om actief deel te nemen.
De Belgische schilder Jus Juchtmans onderzoekt in zijn werk hoe kleur, reflectie en gelaagdheid een steeds veranderende ervaring kunnen creëren. Zijn schilderijen lijken op het eerste gezicht haast monochroom, maar bestaan in werkelijkheid uit talloze transparante verflagen die samen een diepe, haast vloeibare kleurdimensie vormen. Aan de schilderijen gaat een zorgvuldig en tijdrovend proces vooraf, dat soms dagen in beslag neemt. De hoogglanzende afwerking vangt niet alleen het licht, maar weerspiegelt ook de kijker, waardoor het beeld nooit statisch is. Zijn doeken nodigen uit om het beeld aandachtig in je op te nemen, waarbij de compositie bij elke beweging licht verandert. De praktijk van Juchtmans vormt in feite een onderzoek naar de materiële eigenschappen van verf en de rol van de kijker in het voltooien van het werk. Daarnaast vormen zijn schilderijen een filosofische reflectie op perceptie en tijd.
Juchtmans werd in 1952 geboren in Mortsel en studeerde Grafisch Ontwerp en Fijndrukkunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, waar hij nog steeds woont en werkt. Zijn werk is onder meer opgenomen in de collecties van het S.M.A.K., Mu.Zee, Fondation Carmignac, Axa, ABN AMRO, AHOLD en het Museum of Contemporary Art in San Diego
Waar Juchtmans zich richt op de zintuiglijke impact van verf en licht, onderzoekt Dave Meijer juist de grenzen van schilderkunst als een systematisch en tegelijkertijd intuïtief proces. Voor hem is schilderen een zoektocht, een voortdurende worsteling met het doek op weg naar het perfecte imperfecte schilderij. Zijn werk ontstaat langzaam, in een opeenvolging van lagen, toevoegingen en weggeschuurde delen. Elk werk is een zoektocht naar het ultieme beeld, dat niet alleen op zichzelf klopt, maar ook resoneert met de wereld eromheen. Wie Meijers website bezoekt, wordt begroet door een raadselachtige boodschap: “Mijn atelier is klein en gesloten. Het is groot en transparant.” Zijn composities verwijzen vaak naar het Zeeuwse landschap, maar nooit op een directe manier. In plaats van een herkenbare horizon of dijk toont hij abstracte structuren die herinneringen oproepen zonder expliciet figuratief te zijn. Zijn schilderijen zijn vaak fragmenten van een groter geheel, zoals zijn monumentale werk ‘Nulpunt’ (2002), gevormd uit 449 kleine paneeltjes, dat een paar jaar geleden te zien was in Museum Voorlinden. Meijers oeuvre draait om het spanningsveld tussen het individuele werk en het bredere verband waarin het zich bevindt.
Dave Meijer werd in 1955 geboren in Souburg en studeerde aan de Academie voor beeldende Vorming in Tilburg. Vandaag woont en werkt de kunstenaar in Goes. Zijn werk is onderdeel van de collecties van de Axel en May Vervoordt Foundation, Museum Voorlinden, AMC Amsterdam en Museum Belvédère en was onder andere te zien in De Vleeshal en Kunsthal Rotterdam.
John Van Oers brengt met zijn sculpturen een speelse, maar gelaagde benadering van herinnering en abstractie. Zijn werken hebben vaak een architecturale basis — denk aan trappen, zwembaden of ramen — maar zijn nooit letterlijke weergaven. Hij vereenvoudigt vormen tot hun essentie en manipuleert schaal en perspectief, waardoor zijn sculpturen zowel herkenbaar als vervreemdend werken. Ze functioneren als poëtische vertalingen van (persoonlijke) momenten en plaatsen, zonder deze definitief vast te leggen. Zijn sculpturen doen denken aan maquettes, waarbij de afmetingen en verhoudingen subtiel zijn gemanipuleerd. Door te stileren, te abstraheren en figuratieve elementen weg te laten, transformeert hij het persoonlijke daarbij tot iets universelers. Wat aanvankelijk helder lijkt, wordt gehuld in mysterie. Daardoor ontstaat er ruimte voor de verbeelding van de kijker.
John Van Oers werd in 1967 geboren in Neerpelt. Hij studeerde Beeldhouwkunst aan het Provinciaal Hoger Instituut voor Kunstonderwijs te Hasselt, gevolgd door een studie in Restauratie en Beeldhouwkunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, waar hij nog steeds woont. Sinds 1994 is Van Oers ook docent Beeldhouwkunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Arendonk. Zijn werk is internationaal tentoongesteld en enkele van zijn werken zijn te zien in de publieke ruimte.
De dialoog tussen deze drie kunstenaars vormt de basis van de tentoonstelling. Waar Juchtmans de materiële eigenschappen van verf tot het uiterste drijft, onderzoekt Meijer de relatie tussen het schilderij en zijn omgeving. Van Oers voegt daar een sculpturale dimensie aan toe, waarin herinnering en architectuur samensmelten.