18 november 2024, Yves Joris
Grenzeloze Abstractie, een zoektocht naar het onbenoembare
Wat gebeurt er wanneer we de grenzen van het begrijpelijke opzoeken? Wanneer we de zichtbare wereld omarmen, niet als een afgebakend geheel, maar als een eindeloze ruimte vol onbekende dimensies? Dit is de vraag die centraal staat in Grenzeloze Abstractie, een tentoonstelling bij TaLe Art Gallery die abstracte kunst in velerlei facetten belicht, met werken van vijf kunstenaars die de traditionele grenzen van de abstractie opheffen. Wim Nival, Stef De Brabander, Jean-Georges Massart, Peter Troucheau en Marc Goddefroy brengen ons niet alleen visuele objecten, maar nodigen uit tot een poëtische verkenning van de ruimte tussen zichtbaarheid en onzichtbaarheid, betekenis en mysterie.
In deze tentoonstelling is abstractie niet louter een esthetisch idee, maar een persoonlijke zoektocht. De werken binnen de muren van TaLe Art Gallery zijn het resultaat van intense dialoog met materialen, vormen en indrukken. Elke kunstenaar biedt zijn eigen pad naar het ongrijpbare, de wereld voorbij het zichtbare. In deze 'grenzeloze' wereld vinden we geen simpele antwoorden, maar verhalen die ons uitnodigen tot reflectie. Wat blijft er over als we de betekenis van de dingen loslaten, als we de dingen gewoon laten zijn zoals ze zijn?
Stef De Brabander, Blueprint, 2024, TaLe Art Gallery
De poëzie van het onzichtbare, Stef De Brabanders zoektocht naar betekenis
Als we Stef De Brabanders schilderijen voor het eerst aanschouwen, worden we onmiddellijk geconfronteerd met een mysterieuze stilte. Geen directe vertaling van de wereld om ons heen, maar een uitnodiging om dieper te kijken, om voorbij de oppervlakkige beelden te treden en iets te zoeken dat niet onmiddellijk zichtbaar is. In zijn werk zoekt De Brabander naar een ander soort orde, één die verder gaat dan de begrijpelijke systemen van representatie. In zijn eigen woorden probeert hij "de begrijpelijke systemen in te ruilen voor een dichterlijk avontuur".
In deze zoektocht naar het ongrijpbare worden we niet geleid door een lineaire narratief, maar door kleur, vorm en de spanning die tussen hen ontstaat. De abstractie die De Brabander creëert, is geen vormloze chaos, maar een poëtisch labyrint waarin elk pad zijn eigen betekenis draagt. De schilderijen en collages roepen een gevoel van verwondering op, niet omdat ze een duidelijk verhaal vertellen, maar omdat ze ons uitnodigen om zelf betekenis te vinden in het onbenoembare. Hier ligt een diepe verlangen om het onbekende vast te leggen en ons als toeschouwer ruimte te geven voor eigen interpretatie. Dit maakt zijn werk niet alleen abstract, maar bijna spiritueel – een zoektocht naar het wezen van het leven zelf.
Marc Goddefroy. lots_eaj_230128, 2023, TaLe Art Gallery
Taal van de zintuigen, Marc Goddefroy’s intuïtieve benadering van materiaal
Marc Goddefroy’s werk is een dialoog – niet tussen de kunstenaar en het doek, maar tussen het materiaal en de maker. In zijn benadering komt de abstractie niet voort uit het leegmaken van de representatie, maar uit de vrijheid van intuïtie. Goddefroy’s kunst beweegt zich tussen de organische en de geometrische, tussen de spontane uitbarsting van intuïtie en de rustige ordening van vorm en kleur. Hij spreekt over de invloed van poëzie, literatuur, en zelfs muziek op zijn werk – elementen die de abstractie kunnen verrijken, maar nooit volledig verklaren. Zijn werk is geen rationele constructie, maar een gevoel, een herinnering, een moment van schoonheid dat voorbij de woorden en vormen komt.
Goddefroy vertelt het volgende over zijn creatieve processen: “Emoties en intuïtie, verwondering, beeldend onderzoek, structuren, spel en gebeurtenissen.... Zij vormen de kern van mijn werk: de creatie van een visuele ervaring die tegelijkertijd persoonlijk en universeel is.”
De kunstwerken die hij presenteert, zijn doordrongen van zijn eigen ervaring van de wereld, maar ook van een gevoel van verbondenheid met iets groters. Wat Goddefroy maakt, is een continue herinterpretatie van zijn eigen emotionele landschap. Zijn werken zijn zowel fysieke objecten als spirituele weerspiegelingen van de maker zelf, een visuele manifestatie van gedachten en gevoelens die moeilijk in woorden uit te drukken zijn.
Jean-Georges Massart, No. 19, 2011, TaLe Art Gallery
De metamorfose van het gevonden voorwerp: Jean-Georges Massart en de kracht van het eenvoudige
Het werk van Jean-Georges Massart is een rechtstreeks neerslag van de filosofie van eenvoud. Hij begint zijn creatieve proces niet met een idee of concept, maar met een daad van verzamelen. Wandelen, zoeken, vinden: dit zijn de fundamentele handelingen die Massart uitvoert voordat hij zijn objecten omvormt tot kunst. Maar wat doet hij met deze gevonden voorwerpen? Ze ondergaan een transformatie, maar de kracht van Massarts werk ligt in zijn respect voor het object zelf. Elk takje, elke steen, is voor hem een potentiële drager van betekenis. Massart geeft de objecten geen nieuwe identiteit, maar benadrukt hun oorspronkelijke waarden en eigenschappen.
De eenvoud die zijn werk kenmerkt, is allesbehalve … eenvoudig. Het is een stille, subtiele kracht die spreekt door de zorgvuldige manier waarop de materialen worden gepresenteerd. Massart laat de objecten hun eigen verhaal vertellen. Zijn werk is geen verhulling van de natuur, maar een eerbetoon aan de schoonheid die in de alledaagse dingen schuilt. De objecten die hij verzamelt, krijgen door hun transformatie een nieuwe rol in de wereld, maar het respect voor hun oorspronkelijke aard blijft altijd zichtbaar. Het is een eerbetoon aan de wonderen van de eenvoud, de kracht van de alledaagse dingen die we vaak niet eens opmerken.
De ruimte van het onzegbare, Peter Troucheaus emotionele abstracties
Troucheaus werk heeft iets fluïde, iets ongrijpbaars. In zijn schilderijen zijn de lijnen nooit definitief, de vormen nooit volledig afgebakend. Zijn abstracties lijken vaak onvolledig, onbeslist, alsof er iets is dat verborgen blijft, iets dat we niet mogen of kunnen weten. Troucheau spreekt over het overschilderen als een manier om iets onder te drukken, maar tegelijkertijd iets anders bloot te leggen. De restanten van wat is verborgen, blijven zichtbaar. Dit is de paradox van zijn werk: wat niet zichtbaar is, wordt net zo belangrijk als wat wel zichtbaar is.
Zijn abstracties zijn dus geen louter visuele vormen, maar ook psychologische en emotionele ruimten. De suggestie van ruimte in zijn werk is een belangrijk aspect, omdat het de kijker uitnodigt om zich een verhaal voor te stellen dat zich afspeelt achter de abstractie. Troucheau werkt met vetkrijt, potloodlijnen, en lagen verf die samen een gevoel van emotionele diepte creëren. Zijn schilderijen spreken niet direct, maar suggereren iets van de menselijke ervaring – een zoektocht naar het onzegbare. Dit is kunst die verder gaat dan het visuele, die een emotionele resonantie oproept die blijft hangen.
Wim Nival, Z.T., 2021, TaLe Art Gallery
Verzamelen, bewaren, en herinterpreteren: Wim Nivals objecten en de tijd
Wim Nival verzamelt dingen. Hij noemt het zelf “een oefening in bewaren en verkennen.” Zijn werk begint vaak niet met een idee, maar met een voorwerp – een object gevonden op een rommelmarkt, een voorwerp dat hij toevallig tegenkomt en dat iets bij hem oproept. Het is de magie van het gevonden object, van het ongebruikelijke in het gewone, die zijn werk drijft. Maar Nival beschouwt zichzelf niet als de eigenaar van de objecten die hij verzamelt. Ze ‘huizen’ tijdelijk bij hem, totdat hij besluit wat ermee te doen. Ze spreken tot hem, fluisteren verhalen die de toeschouwer misschien niet meteen hoort, maar die in de stilte van het werk resoneren.
In Nivals werk is tijd een cruciale factor. De objecten die hij verzamelt dragen de geschiedenis van hun bestaan met zich mee. Ze zijn doordrenkt met de sporen van hun verleden en roepen herinneringen op die verder gaan dan de objecten zelf. Dit idee van tijd, van het bewaren van herinneringen in materialen, is een onderliggend thema in zijn werk. De objecten worden niet simpelweg opnieuw gepresenteerd, maar krijgen een nieuwe betekenis door de context waarin ze geplaatst worden. In de eenvoud van het gevonden object vindt Nival een universele betekenis, een herinnering aan de vergankelijkheid van de dingen.
Grenzeloze abstractie, een uitnodiging tot ontdekking
Wat maakt deze tentoonstelling zo bijzonder? Het is de uitnodiging om te kijken, maar niet simpelweg te kijken. De werken van Nival, De Brabander, Massart, Troucheau, en Goddefroy vertellen geen verhalen die ons worden opgelegd, maar geven ons ruimte om onze eigen verhalen te vinden. De abstractie die zij presenteren is geen definitie, geen kader, maar een poëtisch avontuur, een uitnodiging om voorbij de grenzen van het zichtbare te kijken en de onzichtbare wereld te verkennen.
In Grenzeloze Abstractie wordt kunst niet gepresenteerd als iets dat we hoeven te begrijpen, maar als iets dat we willen voelen. Het is geen invulling van ruimte, integendeel. Het is een openlaten van ruimte. Ruimte voor verwondering, voor interpretatie, voor reflectie. Het is de belofte dat, zelfs als we niet alles kunnen zien, er altijd iets is om te ontdekken. De abstractie is niet het einde van het verhaal, maar het begin van een nieuwe ontdekkingstocht.
Grenzeloze Abstractie, TaLe Art Gallery
