Tijdens de fotografiebeurs Unseen (20-22 september) in Amsterdam draait het niet alleen om wat er binnen de kaders van de lens valt, maar ook om de presentatie van het werk zelf. In dit overzicht worden drie werken uitgelicht waarbij de lijst niet zomaar een omhulsel is, maar een integraal onderdeel vormt van de artistieke ervaring. Deze kunstenaars nodigen de kijker uit om niet alleen naar de foto’s zelf te kijken, maar ook naar de fysieke vormgeving die de werken omlijst. Door de relatie tussen beeld en lijst te onderzoeken, voegen zij een extra laag toe aan hun kunst, waarin de presentatie haast evenveel betekenis draagt als de inhoud.
De Amerikaanse kunstenaar Eli Craven onderzoekt in zijn werk de relatie tussen beelden en de manier waarop ze worden bekeken. Zijn praktijk draait om de verborgen betekenissen en fysieke mogelijkheden van beelden, waarbij hij de kijker uitnodigt om niet alleen het beeld zelf, maar ook de presentatie ervan te onderzoeken. Dit wordt op bijzondere wijze duidelijk in zijn sculpturale fotowerken, waar hij houten panelen en lijsten inzet om de grenzen tussen afbeelding en object te vervagen. Zijn composities lijken de kijker aan te moedigen om verder te kijken, alsof er iets te ontdekken valt dat voorbij het zichtbare ligt. Craven speelt hier met de ideeën van verlangen en voyeurisme: wij kijken naar de foto's, maar zijn ons tegelijkertijd bewust dat de beelden als het ware terugkijken. De combinatie van fotografie en sculptuur in Cravens werk roept vragen op over de aard van beeldvorming en de manieren waarop wij beelden consumeren.
Eleye Boerenkamps | Singular-Art
Eleye Boerenkamps onderzoekt in haar werk de spanning tussen het vastleggen van vergankelijke gevoelens en het besef dat dit vaak een onmogelijke opgave is. Met behulp van alledaagse materialen, zoals lege verpakkingen (in dit geval: cornetto-ijsjesdoos), bouwafval en gevonden voorwerpen, creëert ze kunstwerken die fungeren als persoonlijke monumenten — en niet zelden verwijzen naar de jeugd van de Nederlandse kunstenaar. Haar werk verkent de complexiteit van emoties, relaties en herinneringen, waarbij de ongrijpbaarheid van deze thema's steeds weer naar voren komt.
De Turkse kunstenaar Ali Bilge Akkaya presenteert op de beurs een reeks architectuurfoto’s: beelden van moderne en hedendaagse elementen in musea en op straat in Amsterdam. Ze ademen een gevoel van tijdloosheid. Hoewel er af en toe menselijke figuren in zijn scènes te zien zijn, voegen ze voornamelijk een gevoel van schaal toe zonder echte warmte of verbinding. Akkaya legt in zijn werk de nadruk op de geometrische en wiskundige aspecten van stedelijke architectuur, waarbij hij oog heeft voor balans en symmetrie. De kunstenaar speelt daarbij met licht, contrast en tonaliteit. Dat geeft zijn composities een dynamiek die verder wordt versterkt door de speciaal ontworpen lijsten. Deze architectonische en soms driedimensionale lijsten vormen een integraal onderdeel van het werk en dragen bij aan de ruimtelijke ervaring van de beelden.