13 september 2024, Flor Linckens
Laatste kans: herinnering en transformatie in PONTI
PONTI in Antwerpen opent het galerieseizoen dit jaar met een korte tentoonstelling van twee Rotterdamse kunstenaars. Jeltje Schuurmans en Eady van Acker hebben deze zomer een anderhalve maand durende residentie afgerond bij PONTI en presenteren nu het werk dat ze in deze periode hebben ontwikkeld. Hun werk is van 7 tot en met 15 september te zien in de galerie.
Sinds vorig jaar organiseert PONTI elke zomer een residentieprogramma voor kunstenaars, een reactie op het chronische tekort aan betaalbare werkruimte voor kunstenaars in de stad. In februari werd er nog grootschalig geprotesteerd in Antwerpen om aandacht te vragen voor dit probleem. Met dit residentieprogramma biedt PONTI kunstenaars de gelegenheid om nieuw werk te ontwikkelen, zonder dat daar enige beperkingen aan vast zitten. Bovendien krijgen zij een kans om hun werk na afloop te tonen in de galerie. Jeltje Schuurmans en Eady van Acker werden geselecteerd uit twintig inzendingen.
Het centrale thema van de resulterende tentoonstelling ‘Apoptosis’ is herinnering en de manier waarop ons lichaam en onze geest omgaan met het verleden. Wat betekent het om te herinneren en wat slaan we op in ons lichaam? Schuurmans en Van Acker hebben dit thema elk op hun eigen manier benaderd, resulterend in een mix van wandsculpturen en een installatie die de transformatie van het lichaam, de geest en het geheugen verkennen. Ze werkten daarbij onder meer met materialen als metaal, keramiek, epoxy en latex. De titel van de tentoonstelling verwijst naar apoptose, het biologische proces waarbij oude cellen afsterven om plaats te maken voor nieuwe, een metafoor voor het loslaten van herinneringen en het ontstaan van nieuwe ervaringen.
Eady van Acker (1997) behaalde haar Bachelor in Beeldende Kunst aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. In haar sculpturale praktijk onderzoekt ze thema’s als destructie, verval, transitie en verwondingen: zowel fysiek als mentaal. Haar fascinatie voor de wisselwerking tussen het organische en synthetische komt tot uiting in sculpturen van klei, hars, hout, botjes en steen, die een etherische kwaliteit hebben en vragen oproepen over de scheiding tussen de natuurlijke wereld en door de mens gemaakte omgevingen, waaronder ook digitale werelden. Haar werk wordt getekend door gefragmenteerde verhalen waarin fantasie, futurisme en biologie soms lijken te versmelten. Van Acker presenteerde haar werk onder meer in de Aanschouw in Rotterdam, in een groepsexpositie in Palazzo Mora tijdens de Biënnale van Venetië en eveneens in Het HEM in Zaandam.
