07 march 2024, Wouter van den Eijkel
De keuze van... Filip & Lavinia
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers - van incidentele kopers tot kunstprofessionals - aan het woord over hun beleving van kunst en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Filip & Lavinia (Antwerpen & Gent).
Wat betekent kunst voor jullie?
Het maakt ons eerst en vooral heel enthousiast om te kunnen binnenstappen in de wereld van een kunstenaar en zo naar bepaalde zaken en thema’s anders te kijken. Kunst doet je soms nadenken, soms twijfelen of soms ook heel nieuwsgierig naar meer maken. We zijn blij dat we het privilege hebben af en toe iets te kunnen kopen voor onze “bescheiden” collectie die vooral in de breedte gaat.
Ritsart Gobyn – Untitled (K.D. Friedrich III) (2021) – PLUS-ONE Gallery
Hebben jullie kunst van huis uit meegekregen of hebben jullie zelf jullie weg moeten vinden?
Lavinia wel, maar ik niet. Zij ging van kinds af doorheen Europa naar verschillende expo’s en biënnales. Ook thuis kwamen verschillende kunstenaars over de vloer. Er werd kunst gekocht van vrienden, maar verder niet. Ikzelf heb mijn weg wat gezocht via het S.M.A.K. in Gent en uiteraard door Jan Hoet die ik heb leren kennen toen ik 20 was. Met hem heb ik mijn eerste echt grote event georganiseerd in “zijn” museum. Maar pas in 2021 hebben we voor het eerst een werk gekocht. En dan nog wel direct eentje van Joseph Beuys tijdens de 100 jaar viering bij Coppejans Gallery in Antwerpen. Eigenlijk opnieuw door Jan Hoet die zelf groot fan van Beuys was. We waren er zo blij mee en die adrenaline bij de aankoop van ons eerste werk gaan we nooit vergeten. Bij de aankoop van de werken erna: die rush, twijfelen, in (korte) tijd moeten beslissen … En dan die euforie, als je dan toch hebt beslist om het werk te kopen, is echt wel bijzonder. En dat gevoel is sindsdien nog steeds bij elk nieuw werk.
Waar bekijkt u het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Overal behalve online. We gaan sowieso al jaren naar musea in binnen- en buitenland en uiteraard naar de Biënnale van Venetië en Documenta. Maar we gaan ook supergraag kijken naar privé-initiatieven van collectioneurs zoals Cloud 7 en Vanhaerents in Brussel. De afgelopen vijf jaar zijn daar ook galeries bijgekomen. Iets wat we tegenwoordig heel intensief doen. Naast de galeries in België, die we regelmatig bezoeken, gaan we ook naar Berlijn, Düsseldorf, Denemarken of Barcelona voor “speed visits” waar we op 1 weekend wel tot 20 galerijen bezoeken. Eigenlijk zijn onze citytrips georganiseerd rond kunst kijken en gaan eten. Maar wel soms echt heel erg overdreven.
Hoe vaak per jaar kopen jullie kunst? Kopen jullie werk in oplage of liefst uniek werk?
Soms 2 keer per maand, soms weer 3 maanden niks. We kopen alleen werken waar we verliefd op worden en waar we het verhaal en de kunstenaar persoonlijk (leren) kennen. Dat laatste is voor ons wel heel belangrijk. We willen altijd de kunstenaar en zijn leefwereld leren kennen door een atelierbezoek voor- of achteraf. We gaan dan eens langs, maar het eindigt meestal in een paar uur praten over van alles.
Grotendeels kopen we unieke werken van meestal jonge Belgische kunstenaars, maar toen we een ‘oude’ prachtige editie van Koen van den Broek of Bernd Lohaus bij een drukker vonden hebben we dat ook onmiddellijk gekocht.
Is het belangrijk jullie het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslissen jullie?
We overleggen uiteraard heel intensief maar hebben bijna altijd dezelfde smaak. Meestal weten we onmiddellijk ‘Ja, dit is het’. Soms beslissen we op 5 minuten, soms debatteren we er een week over. We willen weten of we na een paar dagen nog steeds zo verliefd zijn. En uiteraard speelt de prijs hierin ook mee.
Is er een galerie waar jullie een speciale band mee hebben?
Het begon, zoals gezegd, allemaal bij Stijn Coppejans en daar zijn we hem nog steeds heel dankbaar voor. Hij zei na de aankoop: bedankt voor het vertrouwen. Daar hebben we achteraf lang over nagedacht, maar hij heeft gelijk. Een goede galeriehouder moet je echt kunnen vertrouwen in zijn expertise.
Verder gaan we regelmatig langs bij Barbé in Gent. We hebben er ook al heel wat gekocht want zijn selectie van jonge Belgische kunstenaars spreekt ons altijd direct aan. Er hangt, zeker bij vernissages, een heel familiale sfeer met alle kunstenaars en verzamelaars. Daarnaast komen we ook graag bij Plus One in Antwerpen en zijn we altijd gefascineerd door wat Kiki & Hans van Joey Ramone in Rotterdam brengen. Als we in Barcelona zijn gaan we sowieso langs bij Sebastian van Galería Alegría, Jorge van etHall of BomBon projects, en als we in Kopenhagen zijn bij Kant. Stuk voor stuk galeriehouders waarbij je gewoon kan binnenstappen en je je welkom zal voelen in tegenstelling tot heel veel anderen waarbij je met moeite een blik vanachter die Mac aan de ingang krijgt.
Adelheid De Witte – On the way home (2023) – BARBÉ
Als jullie een onbeperkt budget hadden, van wie zouden jullie dan een werk aankopen?
Lavinia sowieso iets van Giacometti of Sol LeWitt. Ik iets van Rothko. En als we echt samen mogen dromen over iets veel te groot, maar geen plaats voor hebben: van Kiefer, Richter, of Anish Kapoor. We hebben het plezier gehad om Anish’ studio’s in London te mogen bezoeken. Bijna een hele straat met het ene atelier na het andere voor telkens een andere discipline. Er is ook 1 loods waar al het nieuw werk samenkomt om te ‘rusten’ en eventueel nog aan te passen. Met een onbeperkt budget hadden we daar wel los kunnen gaan.
Wie zijn jullie favoriete kunstenaars (op Gallery Viewer), en waarom?
Sowieso een hoop Belgen. Ritsart Gobyn voor zijn waanzinnige trompe l’oeil-techniek. Adelheid De Witte voor haar dromerigheid en contrast. Thomas Renwart voor zijn weefkunst. Rinus Van de Velde voor zijn houtskool, maar nog veel meer voor zijn oliepastel. Laurens Legiers voor zijn veel te mooie asperges en tenslotte Thierry De Cordier voor zijn duisterheid.
In Nederland Tomáš Libertíny voor zijn werk met bijen en bluescapes. Uit het noorden Asmund Havsteen-Mikkelsen voor zijn geschilderde weergave van architectuur en ook Elmgreen & Dragset voor hun installaties en sculpturen, de Bosniër Radenko Milak voor zijn fotografie paintings en de Argentijn Tomas Saraceno voor zijn web. En above all, Ai Wei Wei voor zijn hele oeuvre.
Welke tentoonstelling staat jullie het meeste bij en waarom?
Het is een cliché maar de grote overzichtstentoonstellingen van bekende namen overstijgen bijna altijd onze verwachtingen. Zo was in 2010 de eerste expo die we samen hebben gezien die van Kiefer in KMSK in Antwerpen echt fantastisch. Zo groots en zo donker. Een paar jaar later Damien Hirst in Tate Modern, waarbij hij naast zijn op sterkwater gezette dieren ook een vlindertuin had gemaakt. Ook in 2014, in de Fondation Beyeler in Basel, heeft Gerhard Richter een blijvende indruk gemaakt. En “50 Years of Marina Abramović” in 2018 in de Bundeskunsthalle in Bonn waarbij een groot deel van haar performances opnieuw werden uitgevoerd, was heel impressionant. In 2021 was er ook de bijzondere retrospectieve van Roger Raveel in Bozar Brussel.
En recent nog de Rothko-tentoonstelling in Parijs, vanwege zijn volledigheid en ook omwille van de audioguide waar zijn zoon no-nonsense extra duiding gaf. Vorige maand ook nog Elmgreen & Dragset die Centre Pompidou in Metz grondig hadden verbouwd met installaties.
En uiteraard door de jaren heen ook verschillende expo’s in S.M.A.K, Voorlinden of Louisiana die altijd bijblijven.
Wat is jullie advies aan startende kunstkopers?
Durf galerijen binnen te stappen en durf vragen te stellen. Tip: een galerie-weekend bezoeken, een wandeling maken langs talloze galerijen om zo heel veel te zien, om je eigen smaak te leren kennen. Hoe meer je bezoekt en ziet, hoe meer je weet wat je niet wilt. Probeer ook af en toe een beurs te bezoeken, om meteen veel in één keer te zien.
Thomas Renwart – ShouldICareOrShouldIGo (2023)- BARBÉ
