Erik Mattijssen: er zijn weinig kunstenaars wier verschijning zoveel vrolijkheid uitstraalt – een wandelend zonnetje met een gezicht dat steevast lijkt te worden vergezeld door een glimlach. Deze opgewekte uitstraling lijkt zijn weg te vinden in zijn kunstwerken, die eenzelfde gevoel van vrolijke lichtheid uitstralen. Zijn magnetische en levendig gekleurde werken roepen een gevoel van verwondering en nostalgie op bij de kijker. Toch lijkt er soms ook iets gruwelijkers te zitten achter deze ogenschijnlijke eenvoud en vrolijkheid, een subtiele laag die extra nieuwsgierig maakt. Zijn werk is tot en met 3 maart te zien in een solotentoonstelling in Galerie Fleur en Wouter in Amsterdam.
Tijdens zijn residenties in Parijs en Berlijn hield de kunstenaar een blog bij, waarin hij vertelde over zijn reeks ‘Toys’. Mattijssen: “Wat begon als een plezierige, maar wat vrijblijvende oefening in kleur, groeide allengs aan tot een ware familie en het werd — onbedoeld — ook een tijdsbeeld. Mijn herinneringen aan ons speelgoed is al een andere dan iemand die tien jaar jonger is. Elke generatie zijn of haar eigen speelgoed. Toen we de zolder van het ouderlijk huis opruimden heb ik veel speelgoed gefotografeerd waaruit ik nu kon putten. Ik kreeg foto’s toegestuurd, en had veel aan het jaren ’30 speelgoed dat ik vastlegde in het oude huis in de bossen van het Schwarzwald, waar vrienden me eens uitnodigden. Daarbij was het internet een grote bron. Nu kon ik ook eindelijk eens iets aanvangen met alle materiaal uit het Pollocks Toy Museum in Londen waar ik als zeventienjarige voor het eerst kwam en dat een onuitwisbare indruk op me maakte.” De serie zou uiteindelijk vorm krijgen in het boek 'Dad's monkey and a duck on wheels’.
Mattijssen had eerder solotentoonstellingen in de Kunsthal, Stedelijk Museum Schiedam, Museum Jan Cunen en Museum MORE en zijn werk is opgenomen in de collecties van onder andere het Stedelijk Museum, het Centraal Museum, Gemeente Amsterdam, het Ministerie van Buitenlandse Zaken, AkzoNobel, de VandenBroek Foundation, DELA en verschillende ziekenhuizen. Hij sleepte bovendien verschillende prijzen in de wacht, waaronder de NN Art Award én de bijbehorende publieksprijs.
Hij gaf daarnaast zo’n dertig jaar les aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, waar hij zelf ook zijn studie afrondde. Toen ik hem in 2022 vroeg naar zijn ultieme advies voor jonge kunstenaars gaf hij een antwoord dat het beste advies van mijn vader spiegelt: je bent je eigen maat. Mattijssen: “Het klinkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het niet: ik zou hen willen aanraden niets na te jagen: er voor te zorgen dat het werk dat je maakt echt helemaal van jóu is. Dat je je weinig aantrekt van kritiek van anderen, of van wat er in de mode is; jij bent de enige die beslist welke kant het op moet.” Het lijkt erop dat hij dit advies zelf ook met succes heeft toegepast.