In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers - van incidentele kopers tot kunstprofessionals - aan het woord over hun beleving van kunst en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? Dit keer spraken we Guido de Bruyn.
Guido De Bruyn is advocaat te Aalst. Hij houdt kantoor aan huis waar hij zich omringt weet met de kunst die hij de afgelopen 50 jaar heeft verzameld. Inmiddels bestaat zijn collectie uit zo’n 1000 werken. De Bruyn bezoekt wekelijks tentoonstellingen, koopt regelmatig kunst bij galeries in België en Nederland en op veilingen. Zo kocht hij onlangs op een veiling een foto van Pierre Molinier, wiens werk aansluit op dat van Nan Goldin, een van zijn favoriete kunstenaars.
Wat betekent kunst voor u?
Het is mijn dagelijks brood. Vanaf het moment dat ik mijn ogen opendoe tot ik ze dichtdoe, word ik geconfronteerd met de kunst in huis. Mijn kantoor is ook aan huis. Als ik achter mijn bureau zit, dan zie ik al 50 werken, hangend aan de muren en staand op de grond. Iedere dag bezoek ik websites, bekijk ik veilingen en onderhoud ik contact met kunstenaars. In 1971 ben ik begonnen met verzamelen en heb in 50 jaar tijd een 1000 tal werken verzameld. Een aantal daarvan is in bruikleen bij mijn broer, mijn zuster, neefjes en bij restaurants in de buurt.
Kunst in huis was geen taboe, maar kwam er ook niet in, op uitzondering dan van het meubilair van Pieter de Bruyne (geen familie). In de 60er jaren was hij al een fenomeen en zijn meubelen maken nog steeds deel uit van mijn collectie. Kunstig en leuk was het toen misschien allemaal al wel, maar het inzicht dat er meer bestond dan “bier en meisjes, voetbal of koers” kwam op de Romereis voor de laatstejaars van de Humaniora, de Retorica.
Plots gingen alle sluizen open: je wordt overladen, overdonderd, overmeesterd door al wat moois is. Ineens merk je dat er ook andere muziek bestaat dan The Beatles of The Rolling Stones, al begint dat dan met Vivaldi op het San Marco-plein in Venetië. De eerste keer Vivaldi was hemels, en dan moest Bach nog komen. De mokerslag van Michelangelo, de David van Donatello, de klokken van Rome.
De omslag moet groot zijn geweest, want in 1971, kocht ik mijn eerste werkje op een veiling in Aalst, waar ik ook werkte als student. Een litho van Pierre Alechinsky, met de titel Comme des Chiens uit 1962. Daarna volgde al snel meer, litho’s en schilderijtjes, al kwam ik in het begin wel eens bedrogen uit en bleken mijn aankopen niet direct de juiste te zijn ...
Waar bekijkt u het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Overal waar er kunst is, en het liefst thuis :-) Om je een idee te geven: afgelopen weekend was ik in Rijsel (Lille) om in het LaM de Anselm Kiefer tentoonstelling en de Vanhaerents collectie te bezoeken. Daarna heb ik nog een galerie bezocht.
Hoe vaak per jaar koopt u kunst? Koopt u werk in oplage of liefst uniek werk?
Een aantal keer per jaar. Ik koop meestal unieke werken, maar ik ook wel werk in oplage, zoals foto's. De afgelopen weken kocht ik op veiling werken van Victor Bonato, Les deux garçons (pseudoniem van Michel Vanderheijden van Tinteren en Roel Moonen) en of Pierre Molinier. Van die laatste kocht ik een foto uit de jaren ‘60. Dat is wel bijzonder, want er was nog geen markt voor fotografie indertijd. Er waren geen edities, maar vaak slechts een enkele afdruk van een foto. Op de foto is Molinier verkleed als vrouw. Het sluit aan bij mijn liefde voor Nan Goldin en bij wat ik maar LGTBQ noem.
Is het belangrijk dat u en uw partner het altijd eens zijn over een aankoop?
Kopen doen wij op basis van “graag zien” en of kunstenaars die ons nauw aan het hart liggen; niet uit oogpunt van beleggen. Kopen gebeurt ook binnen bepaalde budgetten. Wij bespreken wel of een werk al dan niet wordt aangekocht, maar wanneer ik bijvoorbeeld niet geïnteresseerd ben in een werk dat Viv écht graag ziet, dan koopt zij het en omgekeerd. Zij koopt voornamelijk Japans of Japans geïnspireerd, denk aan: Yoshitomo Nara, Tadashi Kawamata en Chiharu Shiota, en dan ook en vooral werk waarin ogen belangrijk zijn.
Is er een galerie waar u een speciale band mee heeft?
Ik kom met iedereen goed overeen. De enen zijn hier wel meer thuis dan de anderen. Ik heb geen bijzondere band met een bepaalde galerie, misschien met Zeno X, maar ik koop ook bij jonge galeries, zoals een werk van Joost Pauwaert bij BARBÉ of bij Waldburger Wouters. In Nederland kocht ik onder andere bij C&H, Ron Mandos, Torch, Caroline O’Breen en Josilda da Conceição.
Als u een onbeperkt budget had, van wie zou u dan een werk aankopen?
Viv hoe dan ook een werk van Yoshitomo Nara uit jaren ’90. Een grote dan, want kleine heeft ze. Ik zou dan wel een groot stilleven van Frans Snyders willen uit de 16e eeuw.
Wie zijn uw favoriete kunstenaars (op Gallery Viewer), en waarom?
Patrick van Caeckenbergh (Zeno X) spreekt me het meeste aan. Zijn werk ontroert me. Hij komt net als ik uit Aalst, maar we hebben elkaar hier vroeger nooit ontmoet. Ik ontdekte zijn werk in het Bonnefantenmuseum in Maastricht en ben het veel te laat werk beginnen kopen, in 2002 pas. Nu Zeno X de deuren sluit, gaat hij naar Keteleer; die zullen gelukkig zijn.
Welke tentoonstelling staat u het meeste bij en waarom?
De laatste Nan Goldin, de voorlaatste Nan Goldin, de Nan Goldin daar voor.... ik ben een groupie :-), maar ik zie elke week diverse expo's en Anselm Kiefer.....
Wat is uw advies aan startende kunstkopers?
Ga veel kijken, lees veel, wees geduldig, morgen is er weer andere kunst. En de dag nadien ook! Zo heb je uiteindelijk 3 collecties:
• De collectie die je in je bezit hebt
• De collectie met werken die je kon kopen maar niet gekocht hebt
• De collectie waarvan je enkel kan dromen maar niet kan of kon kopen