21 november 2023, Flor Linckens
Hans Wilschut: stedelijke perspectieven in grootformaat
Galerie van den Berge in Goes toont tot en met 9 december een solotentoonstelling van Hans Wilschut, waarin naast fotografie ook twee videowerken te zien zijn. De Nederlandse fotograaf is een meester in grootformaat fotografie en gaat in zijn werk dieper in op bekende en minder bekende stedelijke en industriële landschappen. Met zijn weidse en verstilde beelden probeert hij iets bloot te leggen dat achter het oppervlak schuilt, iets dat kwetsbaar, gecompliceerd of imperfect is. Zijn indrukwekkende beelden roepen vragen op bij de kijker, die wordt gedwongen om zich te verhouden tot hun eigen leefomgeving.
Wilschut begon aanvankelijk aan een opleiding in schilderkunst aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, maar na een jaar besloot hij een andere richting in te gaan. Toch is die schilderkunstige blik nog steeds zichtbaar in zijn fotografie. De werken van Wilschut komen vaak tot stand na uitvoering onderzoek en zorgvuldige planning, op zoek naar het perfecte perspectief en de perfecte lichtval. Deze unieke perspectieven worden bijvoorbeeld regelmatig gerealiseerd door het gebruik van hoogwerkers en soms zelfs helikopters, die hem een zekere vrijheid bieden.
Wilschut gaat voor zijn fotografie dieper in op thema's als globalisering, migratie, trauma, klimaatsverandering, toerisme, representatie, industrie, urbanisatie en de wereldeconomie. De fotograaf maakt daarvoor regelmatige langdurige reizen met zijn technische camera. Zo fotografeerde hij onder meer wereldsteden als Lagos, Hong Kong, São Paulo, Nanjing en Johannesburg, maar ook de Rotterdamse haven net voor zonsondergang en de beruchte wijk van Gomorra in Napels. In 2021 was in de Kunsthal een serie van zijn hand te zien waarin hij het kleine Oostenrijkse dorpje Hallstatt belicht, dat volledig overspoeld wordt door toeristen die de geruchten hebben gehoord dat het sprookjesachtige dorp de inspiratie vormde voor de plek Arendelle uit de Disneyfilm Frozen.
Een ander opvallend werk in de tentoonstelling is een gebouw in São Paulo waarin iedere inwoner zijn eigen zwembad heeft, een pijnlijk symbool voor buitensporige weelde en sociale ongelijkheid — zeker als je je bedenkt dat het gebouw naast de Paraisópolis-favela ligt. Daarnaast klopt er ook iets niet wanneer je naar het beeld kijkt.
De expositie toont ook werk uit de reeks 'Atlantis of Galicia', die verwijst naar het Spaanse dorp Aceredo dat in 1992 onder water verdween ten faveure van het Alto Lindoso stuwmeer, gecreëerd door een Portugese waterkrachtcentrale. Door aanhoudende droogte in het gebied door klimaatopwarming is een deel van het dorp weer aan het oppervlak gekomen. Het visualiseert een structureel probleem dat verergert wordt door lokale politieke beslissingen. Wilschut is gefascineerd door het desolate en dystopische gebied en vooral door dat wat het vertegenwoordigt.
Het werk van Wilschut is veelvuldig tentoongesteld over de hele wereld en werd onder andere opgenomen in de collecties van het Rijkmuseum, het Nederlands Fotomuseum, Musée d’Elysee in Lausanne, het Centraal Museum, Museum Boijmans Van Beuningen en het Fries Museum. Zijn debuutfilm 'La Nave' leverde hem een prijs op op het Masterdoc festival in Los Angeles.
