Tijdens de expo Light at the End gaat de Belgische kunstenaar Bram Kinsbergen op zoek naar de eeuwigheid van het moment in tijdperk van digitale beelden. In deze solotentoonstelling die op 28 oktober de deuren opende bij Everyday Gallery worden bezoekers meegenomen op een fascinerende reis door de wereld van beelden en ervaringen, waarin de schaduwzijde van onze digitale obsessie voor het vastleggen en delen van beelden wordt belicht.
"In de wereld van kunst en beelden is het vaak de vluchtigheid die de diepste indruk achterlaat," stelde Pablo Picasso ooit. Deze gedachte komt tot leven in Light at the End waar Bram Kinsbergens schilderijen uitnodigen tot diepgaande introspectie over de manier waarop we onze herinneringen en momenten vastleggen. Zoals Picasso opmerkte, kan in de wereld van kunst en beelden de vluchtigheid een diepere indruk achterlaten dan we ons vaak realiseren.
De diepe indruk van de vluchtigheid
Kinsbergens schilderijen vangen de essentie van dit concept, waarbij ze ons confronteren met de complexe relatie tussen het vastleggen van belangrijke momenten en de vluchtigheid van het beeld in ons hedendaagse digitale tijdperk. De kunstenaar roept op tot een diepgaand begrip van het verlangen naar iets oorspronkelijks, iets ongerepts, weg van het digitale tumult dat ons overspoelt.
De tentoonstelling opent een dialoog over het verlangen om in een wereld doordrongen van digitale beelden iets authentieks te ervaren. Kinsbergen verkent de spanning tussen de menselijke drang om momenten vast te leggen en het besef dat te veel beelden de ervaring zelf kunnen verdringen. In zijn eigen woorden merkt de kunstenaar op: "Een beeld kan een oorspronkelijke ervaring vasthouden en weer oproepen, maar een teveel aan beelden kan de ervaring juist vernietigen." Dit citaat van Bram Ieven over het werk van Kinsbergen illustreert treffend de dubbelzinnigheid van beelden, waarbij ze zowel behoedzaam de herinneringen vasthouden als genadeloos de ervaring zelf kunnen verdringen.
Voor zijn composities baseert de kunstenaar zich op bestaande beelden, vaak afkomstig uit toeristische brochures en reportages. Het is geen toeval dat hij deze aanpak kiest. In een wereld waarin iedereen constant foto's maakt met hun digitale camera's en smartphones, stelt hij een fundamentele vraag: hoe kunnen we de echte wereld ervaren en waarderen als we verdrinken in een zee van beelden? Het is een herinnering dat in plaats van aandacht te geven aan onze omgeving, we vaak eindeloos langs de beelden op onze smartphones scrollen. In plaats van de oorspronkelijke momenten in onze dag vast te leggen, hunkeren we naar verre oorden die we in toeristische brochures hebben gezien.
De paradox van de authenticiteit
Kinsbergen herinnert ons eraan dat ons verlangen naar het oorspronkelijke en ongerepte niet zonder gevolgen is, net zoals de koloniale blik van weleer, die dorstte naar ontdekkingen maar tegelijkertijd mens en natuur geweld aandeed. De tentoonstelling stelt de vraag of ons hedendaagse verlangen naar authenticiteit en ongereptheid niet dezelfde fouten van het verleden weerspiegelt. In zekere zin houden we onszelf voor de gek, verleid door de belofte van onaangetaste schoonheid terwijl we, zonder het te beseffen, een wereld vernietigen die we beweren te koesteren.
In de tentoonstelling speelt licht een centrale rol. Licht wordt afgebeeld in verschillende vormen, van het zonlicht dat door de wolken breekt tot het bleke maanlicht dat het donkere water oplicht, en van het warme licht van een vuur tot het glanzende licht van een smartphone. Kinsbergen onderzoekt het contrast tussen het warme, natuurlijke licht dat hij zoekt en het glimmende licht van onze smartphones waardoor we vaak worden aangetrokken. Het licht symboliseert niet alleen de visuele aantrekkingskracht van beelden, maar ook de keuzes die we dagelijks maken tussen het vastleggen van momenten en het daadwerkelijk beleven ervan.
De kunstenaar nodigt bezoekers bovendien ook uit om na te denken over de vluchtigheid van beelden en de impact ervan op onze ervaringen. Het herinnert ons eraan dat we, te midden van de wildgroei aan beelden in ons digitale tijdperk, de kostbare momenten niet mogen vergeten. Kinsbergens schilderijen dienen als een prachtige herinnering aan de noodzaak om af en toe de smartphone opzij te leggen en de echte wereld te omarmen voordat die ongereptheid definitief verloren gaat.
De expo Light at the End is niet alleen een tentoonstelling van prachtige schilderijen, maar een diepgaande verkenning van onze relatie met beelden, ervaringen en de fragiliteit van het moment. Het herinnert ons eraan dat, te midden van de razendsnelle digitale wereld, het vermogen om momenten echt te ervaren en vast te houden, een kunst op zichzelf is. Het is de tweede samenwerking tussen Everyday Gallery en Bram Kinsbergen. Een samenwerking die smaakt naar nog.