18 july 2023, Wouter van den Eijkel
Summer in the City - deel 2
De zomerprogrammering van galeries is altijd net even anders. ‘s Zomers geen soloshows met bekende namen, maar vaak groepstentoonstellingen. Twee weken terug bespraken we drie galeries die ruimte gaven aan pas afgestudeerden en debutanten. Dit keer drie galeries die er juist voor kiezen om een overzicht van de kunstenaars uit hun galerie te presenteren. Voor de bezoeker een uitgelezen mogelijkheid om het programma van een galerie met een enkel bezoekje beter te leren kennen.
Who is who in the Zoo? | galerie dudokdegroot
“Voor ons als galeriehouder is het leuke aan een zomertentoonstelling het samenstellen”, vertelt Jedithja de Groot. “Je gaat aan de hand van een thema door alle werken heen en dan blijkt dat de kunstenaars die je toont dezelfde thema’s aansnijden. Voor de bezoeker is het ook interessant om een dergelijke samenhang in de programmering te zien.”
Eva Räder, Katze mit Teppich, Vase, Monstera und drei weitere Katzen, 2023, galerie dudokdegroot
De titel Who is who in the Zoo? is letterlijk terug te vinden op een tekening uit Guy Vordings serie Black Pages, waarin hij originele pagina’s uit Life Magazine uit de jaren ’50 bijna geheel bedekt onder een laag zwart grafiet. De aanleiding voor het dierenthema echter vormde een werk van de Duitse schilder Eva Räder. In haar werk duiken regelmatig dieren op. En zo werd de galerie deze zomer een menagerie met tal van katten, een hond, een zwaan, bijen, chimpansees, grazende koeien, amoeben, micro-organismen en vier eieren.
Carel Visser, zonder titel, 1978, galerie dudokdegroot
De top van deze voedselketen vind je bij de ingang in de vorm van een collage van Carel Visser. Het werk bestaat uit een krantenfoto van Picasso, hij houdt zijn hand boven zijn ogen zoals iemand die tegen het licht in kijkt. Daaronder een panter geflankeerd door twee pauwenveren. Elders in de keten tref je de vis van Paul Bogaers. Een spannende mengeling van fotografie, papier maché en objet trouvé. In dit geval op straat gevonden kapotte fietslampjes, afgebroken snelbinders en verloren spatborden.
Paul Bogaers, z.t., 2023, galerie dudokdegroot
Who is Who in the Zoo? is te bezoeken tot en met zaterdag 22 juli. Daarna uitsluitend op afspraak tot en met 26 augustus. Met werk van Marjolein Blom, Paul Bogaers, Delphine Courtillot, Fleur van Dodewaard, PolakVanBekkum, Eva Räder, Carel Visser en Guy Vording.
Mixed Feelings | Upstream Gallery
Iedere vorm van vooruitgang heeft een keerzijde, een regressie. Dat is het uitgangspunt van Mixed Feelings de groepstentoontenstelling bij Upstream, de galerie die altijd veel aandacht heeft voor nieuwe, digitale kunstvormen.
David Haines, Signal, 2023, Upstream Gallery
David Haines vraagt zich bijvoorbeeld af hoe de schilderkunst zich verhoudt tot onze informatiesamenleving. Voor Signal (2023) schilderde hij twee keer de meest gebruikte online afbeelding van een ooginfectie na. Vermoeid staart het bloeddoorlopen linkeroog je op beide paneeltjes aan, als een soort kritiek op de eindeloze stroom aan digitale beelden die we dagelijks consumeren. Anders dan online zijn de panelen niet volledig hetzelfde, maar ze zijn nagenoeg identiek. In dat verschil schuilt de toegevoegde waarde van schilderkunst en, in het verlengde daarvan, menselijk contact.
Tabor Robak, Nuke, 2023, Upstream Gallery
Van de Amerikaanse kunstenaar Tabor Robak is het werk Nuke te zien. Ingegeven door het sci-fi thema van fictieve drugs, zoals Soma in Huxley’s Brave New World, is Nuke opgebouwd uit honderden AI-gegenereerde beelden van futuristische drugsparafernalia. Aan de hand van talloze tubes, potjes, slangen, pijpjes en cilinders vergelijkt Robak ons blinde vertrouwen in en afhankelijkheid van AI met een verslaving en kaart hij het nadelige effect op onze creativiteit aan. Niet overal is het beeld even scherp, want soms biedt ook AI (nog) geen uitkomst.
De Franse kunstenaar Kévin Bray lijkt op het eerste gezicht vooral de voordelen te zien van het digitale tijdperk, maar ook hij heeft zijn bedenkingen. Zijn werken ogen weliswaar als speelse collages met talloze referenties naar de populaire cultuur en het internet. Ook experimenteert Bray gretig met verschillende programma’s en tools. Tegelijk is Bray ook kritisch op het gebruik van die tools, omdat het gebruik ervan meer en meer resulteert in een homogene beeldtaal.
Kévin Bray, It is commodifying the depth for the growth of others, 2023, Upstream Gallery
Bray wil deze cyclus doorbreken door op zoek te gaan naar andere manieren om verhalen te vertellen. Zo grijpt hij voor de werken It is commodifying the depth for the growth of others en Less they touch the ground and more they decide for it terug op historische verhalen die nu nog steeds doorwerken, ook maakt hij gebruik van technieken die uit de schilderkunst komen zoals het trompe ‘l oeil.
Mixed Feelings is nog tot en met 5 augustus te zien bij Upstream in Amsterdam. Met werk van: Frank Ammerlaan, Marc Bijl, Kévin Bray, Harm van den Dorpel, Mandy Franca, David Haines, Auriea Harvey, Jen Liu, Noor Nuyten, Ronald Ophuis en Tabor Robak.
Connecting the Future | Josilda da Conceição Gallery
Connecting the Future had een uitwisseling moeten worden met vijf jonge kunstenaars van de DOTS gallery uit Belgrado. Een sympathiek initiatief, maar helaas zat het op logistiek vlak tegen, waardoor Da Conceiçao het oorspronkelijke idee losliet. Ze kwam uit op een overzicht van haar kunstenaars, aangevuld met een aantal werken van Bogdan Djukanovic, Vanja Subotic en Lazar Stojic.
Die laatste maakt kleine werken op het formaat van bankbiljetten. Eurobiljetten om precies te zijn. De munteenheid van de unie waarmee de Servische regering een lastige relatie onderhoudt. Stojic heeft echter geen aandacht monetaire waarde, maar wel voor het Europese architectonische erfgoed dat op de biljetten staat. Een gedeeld erfgoed dat zich over het hele continent uitstrekt en Servië niet overslaat.
Ruben Raven, Cuckoo Flower, 2022, Josilda da Conceição
Daarnaast is er een recent werk te zien van Ruben Raven. Hij maakt het voor de show die hij samen met Joeri Woudstra had. Het duo gebruikte AI bij het ontwikkelen van onze ideeën, waarna Raven het idee met penseel uitwerkte.
Jo Wu, Untitled, 2022, Josilda da Conceição
Ook is er een aantal kleinere landschappen en stillevens te zien van Jo Wu, de jonge Taiwanese schilder met wie Da Conceiçao sinds begin dit jaar samenwerkt. Wu, die momenteel aan het KASK in Gent studeert, ziet haar artistieke praktijk als een manier om diepe emoties als verlies en verdriet te verwerken en om te zetten in een persoonlijke, lichamelijke waarheid die tegelijk onpersoonlijk en universeel is.
Connecting the Future is nog tot en met 29 juli te zien. Met werk van: Ruben Raven, Rob Bouwman, Lena Milovanovic, Bogdan Djukanovic, Geraldo Dos Santos, Jo Wu, Juliet Aaltonen, Vanja Subotic, Lazar Stojic.
