29 june 2023, Manuela Klerkx
De galerie van… Marta Gnyp & Giovanni Springmeier
In de rubriek ‘De galerie van…’ laten we een keur aan galeriehouders uit Nederland en België aan het woord: hoe (en wanneer) zijn ze hun galerie gestart, wat is er sindsdien allemaal veranderd in de kunstwereld, wat is hun profiel, wat verzamelen ze zelf, en wat is hun advies aan (startende) kunstkopers? In dit deel Marta Gnyp & Giovanni Springmeier van GNYP Gallery.
We kennen je als kunst adviseur en als galeriehouder in Berlijn. Onlangs opende je, samen met je partner Giovanni Springmeier, een tweede galerie in Antwerpen. Vanwaar deze beslissing?
Antwerpen is een ideale locatie midden in Europa, gemakkelijk en snel te bereiken vanuit Parijs, Amsterdam, Londen, Keulen, Brussel etc. Daarnaast heeft de stad een roemrijk kunst- en kunstmarktverleden en België is bekend vanwege zijn nieuwsgierige en gepassioneerde verzamelaars. Het leek ons een buitengewoon interessante plek. In de globale virtuele kunstwereld komen onze huidige internationale klanten natuurlijk ook naar Antwerpen.
Hoe zou je het profiel van je galerie definiëren?
De galerie heeft geen specifiek profiel. In deze snel veranderende wereld proberen we de beste en meest relevante internationaal opererende kunstenaars te overtuigen met ons samen te werken en hen een platform te bieden om geweldige tentoonstellingen te maken. We werken samen met internationale verzamelaars met fantastische collecties, produceren boeken, introduceren kunstenaars bij curatoren en culturele instellingen, maar we nemen nauwelijks deel aan kunstbeurzen.
Marta Gnyp met Rose Wylie in de galerie in Berlijn tijdens de eerste show in 2015.
Wat vind je het belangrijkste aan het vak van galeriehouder?
Waarde toevoegen aan het werk van de kunstenaar in het bijzonder en het kunstsysteem in het algemeen. En daarmee bedoel ik culturele, sociale en economische waarde. Waarde ontstaat binnen het kunstsysteem en galeries zijn daarvan één van de belangrijkste pijlers.
De wereld maakt een enorme verandering door: we reizen bewuster ter bescherming van het klimaat, AI maakt een grote vlucht, de - financiële - gap tussen opkomende en gevestigde kunstenaars wordt steeds groter, etc. Hoe zie je - tegen die achtergrond - de toekomst van de kunstwereld in het algemeen en het galeriewezen in het bijzonder?
Ik ben heel positief. Gedurende de laatste 20 jaar hebben we een enorme groei van de kunstwereld meegemaakt. Deze is groter, globaler en populairder geworden. Veel kunstenaars verdienen goed geld met hun werk en hebben een stem in de maatschappij gekregen. In veel delen van de wereld is kunst onderdeel van een leefstijl geworden. Musea schieten als paddenstoelen uit de grond in gebieden waar dit concept vroeger niet vanzelfsprekend was. Natuurlijk gaat met zulke massale popularisering een deel van de kwaliteit verloren, maar er blijven genoeg excellente kunstenaars over. Kunst wordt ook door velen als een solide investering of als een speculatieobject beschouwd. Dat versterkt het kunstsysteem. Zoals gezegd, om waarde te creëren, om een kunstenaar te maken, heb je galeries, musea en curatoren, verzamelaars, critici, en zelfs veilinghuizen nodig. Het is een misvatting te denken dat je door verkoop van kunstwerken op een platform zonder galerie iets duurzaams kunt ontwikkelen. Hedendaagse kunst vraagt om een degelijke en fysieke context en een relatie tot verleden en heden.
Susumu Kamijo tijdens de opening in Berlijn in 2019
Hoe selecteer jij de kunstenaars met wie je werkt? Waar moet hun werk volgens jou aan voldoen?
Een galerie is altijd een optelsom van wat je wil en wat je kunt krijgen. Er zijn geen vaste criteria. Mijn partner en ik hebben beiden veel ervaring in de kunstwereld en de beslissing om een kunstenaar een tentoonstelling aan te bieden is vaak in een paar minuten genomen. Representatie is een ander verhaal, maar daar geloof ik niet zo in.
Hoe is je relatie met de internationale kunstwereld? Werk je veel samen met buitenlandse galeries en aan welke kunstbeurzen neem je deel?
Ik werk samen met veel internationale galeries. Maar met mijn galerie neem ik bewust niet vaak deel aan kunstbeurzen aangezien ik daar vooral als kunstadviseur actief ben.
Giovanni met Serge Attukwei Clottey
Naast kunstadviseur en galeriehouder ben je schrijver en publiceer je over naoorlogse en hedendaagse kunst. Kun je daar wat over vertellen?
Er zijn weinig kunstwereld-insiders die de kunstwereld analyseren en er zijn weinig academici die de kunstwereld in de praktijk kennen. Ik ben in de gelukkige positie dat ik dankzij mijn Phd het kunstsysteem theoretisch grondig heb kunnen onderzoeken, en dat ik daarnaast al jaren werkzaam ben in de commerciële kunstwereld. Beweringen, intenties, theorie en praktijk verschillen vaak van elkaar. Ik vind het bijvoorbeeld heel interessant om tegenstrijdige belangen uit te pluizen en te kijken wat er zich achter de coulissen afspeelt.
Verzamel je zelf kunst? En zo ja wat?
Kunst is mijn passie, en passie betekent voor mij enthousiasme, inzet en kennis. Ook in mijn verzameling is geen profiel te ontdekken. Ik heb werken die moeilijk te plaatsen zijn zoals beeldhouwwerken van Phyllida Barlow of Nairy Baghramian; veel hedendaagse schilderkunst en natuurlijk koop ik meestal een werk van kunstenaars die we zelf tentoonstellen, zoals Jenna Gribbon, Danica Lundy, Christopher Hartmann of Umut Yasat. Mijn partner heeft in het verleden heel serieus fotografie en videokunst verzameld. We doneren beiden regelmatig werken aan musea. Het is voor mij een fantastisch gevoel als ik een kunstenaar vroeg heb ontdekt en de wereld hem of haar later waardeert. Een werk van Claudette Johnson dat ik enkele jaren geleden heb gekocht bijvoorbeeld, leen ik binnenkort uit voor haar solo tentoonstelling in het Courtauld Institute in London en daarna, in 2024, voor een groep show in de National Portrait Gallery.
Onze man in Antwerpen - Dries Reydams, met werk van Zachary Armstrong
Wat is de laatste tentoonstelling die je hebt gezien en die een diepe indruk op je heeft gemaakt?
De solo tentoonstelling van Mark Bradford met de titel ‘You Don’t Have to Tell Me Twice’ bij galerie Hauser & Wirth in NY. Een expo met grote, bijna megalomane schilderijen van een adembenemende textuur, diepte en complexiteit, gestructureerd rondom een heel eenvoudig, vroeg videowerk van hemzelf waarin hij een val nabootst. Op institutioneel niveau – sorry, heel voorspelbaar – de Vermeer tentoonstelling in het Rijksmuseum waar zoveel juwelen bij elkaar te zien waren. En natuurlijk de solo tentoonstelling van Zachary Armstrong waarmee we onze galerie in Antwerpen openden.
Heb je tips voor nieuwe kunstkopers?
Instagram is een geweldige informatiebron maar niet noodzakelijk de beste plek om kunst te kopen – zie mijn opmerkingen over het waardesysteem hierboven. En vergeet niet dat een werk in het echt er heel anders uit kan zien dan op een foto. Galeries en musea blijven de beste plaatsen om je oog te trainen.
Giovanni met een schilderij van W. Fangor, Marta met een werk van Gina Beavers op de achtergrond en een 17de-eeuws portret
