In Zeno X Gallery in Antwerpen is tot en met 24 juni een solotentoonstelling te zien van Grace Schwindt, die dit jaar haar tienjarige jubileum bij de galerie viert. De werken van de Duitse kunstenaar nodigen ons uit om de subtiele spanning tussen fragiliteit en kracht te verkennen, maar ook de impact van historische gebeurtenissen en hoe deze ons begrip van onszelf, onze relaties en de wereld vormgeven. In haar tentoonstelling in Zeno X Gallery presenteert ze een selectie aan sculpturen en tekeningen die ze maakte voor haar recente solotentoonstelling ‘Defiant Bodies’ in het Zwitserse Kunstmuseum St. Gallen.
Schwindt is een veelzijdige kunstenaar die graag verschillende artistieke disciplines combineert — ze creëert onder andere performances, sculpturen, tekeningen, installaties en films. In een interview met Annabel Downes voor Ocula stelt de kunstenaar: “Ik zie disciplines niet als aparte structuren. Ik beschouw beeldhouwkunst bijvoorbeeld graag als performatief en vice versa. Een sculptuur kan een documentatie zijn van een geluid, een beweging of een gebeurtenis, waaronder een performance. De kostuums die ik maak voor mijn performances en choreografieën zijn vaak sculpturaal van vorm en ze spelen met het idee dat je een lichaam sculpturaal waar kunt nemen.” Theatrale elementen als kostuums, rekwisieten en grootschalige decors vormen een terugkerend visueel element in het werk van Schwindt en ze werkt daarbij graag op de scheidslijn tussen fictie en non-fictie.
Schwindts praktijk vormt een doorlopend onderzoek naar de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam, maar ook naar de relatie tussen mens en omgeving. Zo onderzoekt ze de effecten die de (westerse) kapitalistische cultuur als systeem heeft op onze individuele lichamen, geesten, handelingen en relaties, maar ook op ons collectieve geheugen en de manieren waarop we onze geschiedenis vastleggen. Welke rol spelen onze lichamen, talen en materiële cultuur — de objecten waarmee we ons omringen — daarin?
Sociale en persoonlijke relaties vormen een belangrijke basis voor de praktijk van de kunstenaar. Ze is geïnteresseerd in een veelheid aan perspectieven en voert regelmatig gesprekken met kunstenaars, vluchtelingen, politici, familieleden en activisten. Deze gesprekken resulteren niet zelden in fictieve dialogen in interdisciplinaire performances. Inhoudelijk gaat ze dieper in op thema’s als (historisch) trauma, macht, vrijheid, intimiteit, uitsluiting, vernietiging, zorg en geweld.
Concreet vertaalt zich dat bijvoorbeeld naar werken waarvoor ze zich liet inspireren door de verhalen van haar grootvader, die als Joodse Duitser infiltreerde in het Duitse leger en zich vervolgens overgaf aan de Britten. Als krijgsgevangene nam hij deel aan clandestiene bokswedstrijden waar hij hevige wonden aan overhield. Het symboliseerde het voor hem een zekere mate van vrijheid en lichamelijke autonomie, ondanks de tijdelijke ontkenning van een belangrijk aspect van zijn identiteit.
Schwindt woont en werkt in Londen, waar ze Fotografie studeerde aan de University of Westminster, gevolgd door een opleiding in de Beeldende Kunst aan de Slade School of Fine Art. Ze nam deel aan verschillende internationale residentieprogramma’s, waaronder het Centre for Contemporary Arts Glasgow en de Gershwin Foundation in New York. Haar werk was te zien in verschillende instituten, theaters en biënnales, waaronder de Busan Biënnale, het Imperial War Museum en Tate Britain in Londen, Kunsthal Gent, de Lustwarande in Tilburg, het Arko Art Center in Seoul, het Centro de Arte Contemporáneo in Havana, de Badischer Kunstverein in Karlsruhe, de Istanbul Biënnale, het Yorkshire Sculpture Park, de Contemporary Art Gallery in Vancouver en Frascati in Amsterdam.