24 march 2023, Flor Linckens
De inktzwarte silhouetten van Saïdou Dicko
Contour Gallery in Rotterdam presenteert tot en met 30 april een solotentoonstelling van Saïdou Dicko. Daarin is werk te zien uit zijn recente serie ‘The shadowed people’, die onlangs ook gepresenteerd werd op Art Rotterdam.
De werken van Dicko zijn direct herkenbaar vanwege de inktzwarte silhouetten in verder kleurrijke en levendige beelden. De diepe, zwarte schaduwen die Dicko aanbrengt op zijn foto’s ontdoen de verbeelde personen aan de ene kant van hun individuele identiteit, maar tegelijkertijd krijgen ze daardoor een universele kwaliteit. Ze worden in feite alleen maar zichtbaarder en gelijkwaardiger. Centraal in zijn werk staan een universele en speelse jeugdigheid en een kinderlijke onschuld, maar ook het moederschap.
De hoofdpersonen in de foto’s van Dicko worden versterkt door de sprekende achtergronden waartegen ze scherp afsteken. Kleurrijke stoffen en een terugkerend symbool: een geometrisch kruisje boven de hoofden van zijn personages. Het is een symbool dat de kunstenaar veel zag in de traditionele Fulani vloerkleden uit zijn jeugd. Voor Dicko is het een ode aan de eeuwenoude ambachtelijke technieken van Burkina Faso, die langzaam dreigen uit te sterven door automatiseringsprocessen. De kleurrijke stoffen verwijzen ook naar de rijke traditie van studiofotografie die in verschillende Afrikaanse landen terugkomt.
De multidisciplinaire en veelzijdige kunstenaar maakt onder meer gebruik van fotografie, schilderkunst, video en installatie. Met name fotografie neemt een centrale plek in binnen zijn recente oeuvre, maar Dicko ziet dat zelf anders. In een interview met Postdigitale Fotokunst stelt hij: “Ik beschouw mezelf niet als fotograaf, maar ik maak graag gebruik van fotografie in mijn werkproces. Ik heb altijd een camera gebruikt, maar ik definieer mezelf eerder als beeldhouwer of beeldontwerper die een camera gebruikt om mee te schilderen.” De foto’s die Dickou maakt worden niet uitvoerig bewerkt in termen van kleur of contrast, maar hij plaatst vaak wel meerdere foto’s over elkaar heen om het gewenste effect te bewerkstelligen.
Toen Dicko zijn werk in 2006 voor het eerst tentoonstelde op Dak’Art Off Biennale sleepte hij meteen een Blachère Foundation Prize in de wacht, een prijs voor veelbelovende nieuwe kunstenaars. Dicko werd geboren in 1979 maar begon pas in 2005, op zesentwintigjarige leeftijd, aan een carrière als kunstenaar. Hij is autodidact en was als kind al geïnteresseerd in tekenen. Op vijfjarige leeftijd hielp Dicko zijn familie met het hoeden van schapen. Hij was toen al gefascineerd door schaduwen, die hij met een stok vastlegde in de rode aarde van de Sahel. Daarna tekende hij verder op de muren van zijn huis en op de kleurrijke stoffen die zijn moeder borduurde.
Tegenwoordig woont en werkt de kunstenaar in Parijs. In 2012 was hij medeoprichter van Rendez-Vous d’Artistes, een kunstenaarscollectief voor curatoren, galeristen, kunstliefhebbers en cultuurjournalisten. Naast de Blachère Foundation Prize won Dickou ook de Prix de la Francophonie op Rencontres de Bamako, de Fondation Thamgidi prize en de Off prize van de EU.
