30 december 2022, Flor Linckens
Online tentoonstelling: Full belly, happy hearts
Annet Gelink Gallery presenteert tot en met 15 januari 2023 een online only presentatie met een reeks werken van kunstenaars die zijn verbonden aan de galerie. De titel van de tentoonstelling, ‘Full belly, happy hearts’, verwijst naar de titel van een van de getoonde kunstwerken van Wilfredo Prieto. De expositie omvat een veelheid aan media: van foto’s, keramiek en sculpturen tot collages en schilderijen. Op visueel vlak hebben ze wel een gemene deler: de gemengde gevoelens die we associeren met deze tijd van het jaar. Een tijd van gezelligheid en eenzaamheid, van weemoedig terugkijken en optimistisch vooruitkijken. Dagen waarop iedereen teveel eet, ruziemaakt met familie en niemand nog weet wat de datum precies is.
De ‘loopholes’ van Prieto simuleren het idee van een kijkgat, waardoor je maar een klein deel van de werkelijkheid kunt zien — en verder je fantasie dient te gebruiken. De Cubaanse kunstenaar gebruikt voor deze werken van 8 x 8 centimeter minimale middelen en het zijn vooral de titels die je verbeelding op gang brengen: titels als ‘Skaters on the Canal’, ‘Fake Van Gogh’, ‘A Tea with Jesus’, ‘Bacon and eggs’, ’Summer in Russian River’ en ’Accidental purchase from an online bid’. Prieto gebruikt voor de Loopholes kleine fragmenten uit dagelijkse objecten die hem omringen, van zijn visumaanvraagfoto en een peso-biljet tot een creditcard en een kopie van een Cézanne.
Bertien van Manen legde een reeks families vast in landelijk Kentucky, nabij de Appalachen. Zij vormen een tastbaar onderdeel van een grote groep arme, witte Amerikanen uit het midden van Amerika die zich niet gerepresenteerd voelen door de grootstedelijke politiek. Ze hebben vaak weinig opleiding genoten, wonen in trailers en profiteren niet van economische groei of technologische vooruitgang. Tegelijkertijd worden ze door mensen uit de stad schamperend ‘hillbillies’, ‘rednecks’ of ‘trailer trash’ genoemd en daarmee gereduceerd tot karikatuur. Het is een landschap waarin populistische politici als Trump misbruik konden maken van onwetendheid en diepgewortelde ontevredenheid — terwijl hij hen een gouden toekomst voorhield en beloofde voor hen te vechten, om vervolgens tax breaks in te voeren voor de rijken. Maar Van Manen is oprecht geïnteresseerd in mensen en dat wordt gereflecteerd in de foto’s die ze maakt. Ze toont een intense menselijkheid, versterkt door het feit dat ze deze mensen over een periode van drie decennia herhaaldelijk vastlegde en langere periodes bij hen woonde. Ze komt daarbij dicht op de huid, en toont de mensen achter de karikaturen.
De Japanse kunstenaar Meiro Koizumi legt in zijn praktijk bepaalde taboes en sociale codes bloot die diepgeworteld zijn in de Japanse maatschappij. Hij is geïnteresseerd in de machtsverhoudingen tussen staat en burger en stelt hier vragen over. Voor de serie ‘Air’ (2016) censureerde hij bijvoorbeeld de keizerlijke familie met olieverf uit nieuwsfoto’s. Dat was ongehoord omdat dat keizer tot op de dag van vandaag een grondwettelijke status geniet die aan het goddelijke grenst. In ‘Imperial Portrait or His Real Shadow’ (2022), te zien in de online tentoonstelling, zien we een minuscuul zwart-witte verbeelding die wordt omringd, nee overmeesterd haast, door een groot gouden paneel. Als je beter kijkt dan zie je hoe Koizumi de keizer heeft getekend op een manier die neigt naar het oneerbiedige, zwaar uitbuikend op de bank — een mens van vlees en bloed, net als wij. Koizumi daagt hiermee zijn keizerlijke autoriteit uit.
De tentoonstelling toont ook enkele foto’s van Ed van der Elsken. Een foto van een moeder en een baby in een armoedige, verwaarloosde camper waar in het Spaans ‘hoop’ op staat. In het huidige sociaal-politieke landschap krijgt zo’n beeld ineens een heel andere context. Je ziet ook een andere foto met een groep vogels die mid-vlucht lijkt te zijn bevroren tegen een wit winterlandschap. Schaatsers op de Herengracht. Een foto die is genomen op 42nd Street in New York, waar de mensen die vroeg wakker zijn de mensen die nog steeds wakker zijn ontmoeten — of misschien een klein dutje doen op de stoep.
