19 september 2019, Oscar van Gelderen en Manuela Klerkx
De keuze van... Thomas Acda
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Thomas Acda (acteur, schrijver, zanger).
Wat betekent kunst voor jou?
Kunst is voor mij altijd een uiting, en dat kan in de vorm van podiumkunst, verhalen vertellen, wat ik zelf doe, of door me te laten verrassen door het werk van anderen. Dat mag dan in elke vorm zijn, alhoewel objecttheater mij nooit heeft bewogen (dit is een hele Reviaanse zin). Wel de schilderkunst.
Heb je kunst van huis uit meegekregen of heb je zelf je pad moeten vinden?
Muziek, film, en theater/cabaret kreeg ik van huis mee. We gingen soms naar musea, en naar kerken. Mijn vader haalde vaak grappen uit. Dan zei hij: ‘Thomas, neem dat bankje even mee.’ Dan liep ik het Kröller-Müller Museum uit met een bankje onder mijn arm. Mijn vader ging op latere leeftijd, op zijn 67e, aan de VU kunstgeschiedenis studeren, maar in mijn jeugd heb ik niet veel moderne kunst gezien.
four corners, 2019, Michael Raedecker.
Waar haal je je informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Alle vier en verder vrienden, tips en musea die ik bezoek in de steden waar ik regelmatig ben, zoals New York en Los Angeles. In Nederland maak ik er een tripje van met vrouw en kind, dan blijven we ook slapen op de plek waar een expositie is, bijvoorbeeld David Lynch: Someone is in my House, in het Bonnefantenmuseum in Maastricht.
Waar bekijk je het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Ik heb een voorkeur voor het museum, want dan heb ik de perceptie van de samensteller erbij. Alhoewel ik de opstelling van Rem Koolhaas in het Stedelijk Museum een puinhoop vond, maar dat kan ook aan mij liggen. Bij galeries hangt vaak zo’n ziekenhuisstemming: dat je het gevoel hebt dat je niets mag zeggen, alsof je bij iemand aan het bed zit die op sterven ligt. Het is weinig uitnodigend allemaal, in die witte ruimtes. Niet dat er nou overal dansmuziek aan hoeft te staan, maar wat meer hartelijkheid mag best. Als ik in New York ben, vind ik het altijd het leukst als de galerie dicht is: dan kan ik rustig door het raam naar binnen kijken, zonder dat een artistiek type in de hoek van de galerie mij dwingt ergens iets te vinden.
The Common Eye, 2017, Pieter Henket.
Hoe vaak per jaar koop je kunst? Koop je werk in oplage of liefst uniek werk?
Liefst uniek, maar meestal in oplage. Ik schat: vijf keer per jaar.Liefst uniek, maar meestal in oplage. Ik schat: vijf keer per jaar.
En waar koop je dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Galerie en online. Ik zoek op internet op de kunstenaar, en beland dan via een link op de plek waar ik online kan kopen. Op Artsy en GalleryViewer, bijvoorbeeld.
Is het belangrijk dat jij en je partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslis je/jullie?
Nee, ik overleg zelden met mijn partner. We hebben wel samen gekocht, maar niet heel veel, meestal koop ik zelf. Als het in de woonkamer hangt, moet je het allebei natuurlijk wel mooi vinden, en anders hang ik het beneden, in de studio.
Is er een galerie waar je een speciale band mee hebt?
Nee, maar ik ga meestal naar Grimm, de galerie waar Michael Raedecker exposeert. Dat is een vriend van mijn zwager, Frans van Erkel, een schilder/filmmaker, en dus van mij. We kennen elkaar allemaal van vroeger, uit Purmerend.
VISSENKOM SELFIE, 2018, Lara Verheijden.
Als je onbeperkt budget had, van wie zou je dan een werk aankopen?
Basquiat! Het echte, unieke werk: één Basquiat is genoeg, ik ben een bescheiden mens. Of anders tekeningen van Leonardo Da Vinci of één Willem De Kooning. Doe maar dat schilderij in het MOMA, van een vrouw, met veel roze.
Wie zijn je favoriete kunstenaars (op Gallery Viewer), en waarom?
Sarah Jonker heeft een wild, lawaaiig hoofd. Veel mensen ook vaak, in dat hoofd. Kleurrijk. Ik heb een schilderij uit de tijd dat ze nog geen titel hadden. Toch herkende ik mezelf meteen.
Michael Raedecker is het tegenovergestelde van Sarah. Rust, ruimte en engelengeduld. En vaak heb ik het gevoel van rond mijn lievelingstijdstip: de schemer.
Micky Hoogendijk vind ik een fantastische fotografe. Een van de Dreams is mijn favoriet/lievelings. Zo mooi, zo dramatisch en filmisch— en nu houd ik op, want ik ben aan het sparen.
Pieter Henket: de foto’s in het woud, Congo Tales. Ooit fotografeerde hij mij. Dat ging niet om mij, ik was collatoral damage, dus ik had de tijd om hem aan het werk te zien. Je mag aannemen dat elke fotograaf gevoel voor ruimte, kleur en drama heeft, maar niet dat ík dat dan ook herken. En bij hem moeiteloos. Meteen.
Lara Verheijden Ik volg haar op Instagram. Ze is buitencategorie. Het is dapper, geil, stomp, rauw, en vaak bijzonder geestig. Ze is zo alle kanten op, dat dat waarschijnlijk haar stijl is. Ik ben niets anders dan een geraakte toeschouwer.
