In TORCH Gallery in Amsterdam zijn tot en met 30 april twee tentoonstellingen te zien: ‘Velvet Forest’ van Krijn Kroes in de front space en ‘Ah, but remember that the city is a funny place’ van Mees van Rijckevorsel in de back space. Het is de eerste keer dat het werk van deze twee jonge kunstenaars te zien is in de galerie.
Voordat Krijn Kroes afstudeerde in de richting Beeldende Kunst aan de HKU studeerde hij Natuur en Vormgeving en deed hij ervaring op in de bloemen- en plantensector. Als je naar zijn werk kijkt dan kan dat je eigenlijk niet verbazen. Thematisch is zijn praktijk sterk beïnvloed door zijn jeugd, hij groeide namelijk op temidden van de Veluwe. Daarbij komt een fascinatie voor de nacht en de invloed van licht op ons gevoel. Hoe vertalen onze ogen kleine hoeveelheden licht in het donker? Als je de natuur ’s nachts zou verkennen dan zien je ogen in eerste instantie niets. Maar na een paar seconden zul je zien dat zelfs kleine lichtschakeringen zichtbaar worden. Dat geldt ook voor de schilderijen van Kroes. Zelfs in zijn volledig zwarte schilderijen vangt de glans van de olieverf bepaalde lichtschakeringen en patronen. De kunstenaar speelt daar bewust mee: soms zie je als kijker semi-abstracte golfbewegingen, soms een concreter veld met bloemen met een aantal bomen op de achtergrond. In andere werken zijn zijn de nachtelijke kleuren minder natuurgetrouw; zijn groene werken lijken haast doorkijkjes vanuit een infrarood nachtbril. De kunstenaar nodigt je uit om naar zijn werken te kijken met emotie en fantasie.
Kroes: “Mijn werk is zowel een kwestie van wat er gebeurt aan het oppervlak, alsook wat daaronder schuilgaat. In mijn schilderijen en sculpturen staat een onderzoek naar de werking van het licht centraal.”
Ook Mees van Rijckevorsel, wiens werk te zien is in de backspace van de galerie, heeft een verrassende studieloopbaan achter de rug. Hij studeerde landschapsarchitectuur aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, gevolgd door een postdoc aan de Academie van Bouwkunsten. Waar Kroes zijn blik richt op de natuur wendt Van Rijckevorsel zijn blik tot grappige beeldelementen in de stad, die hij vervolgens in mindere of meerdere mate abstraheert. Van vrolijk oranje veiligheidspionnen tegen een contrasterend groene achtergrond tot Monsterabladeren die brutaal door een luxaflexgordijn heen piepen. En die direct herkenbare oude toiletsloten verworden in de handen van de kunstenaar tot smileys die een ode zouden kunnen zijn aan het werk van Magritte. Naast kunstenaar is Van Rijckevorsel ook skater, waardoor hij regelmatig de meer industriële delen van de stad Amsterdam verkent. Hij is vanuit zijn achtergrond ook geïnteresseerd in de spanning tussen oorspronkelijke stedenbouwkundige plannen en de concrete uitvoering en werkelijkheid en hij houdt daarbij van imperfecties en uitingen van burgerlijke ongehoorzaamheid.