08 april 2022, Flor Linckens
Verheven en mysterieuze beelden van gewone mensen
In GoMulan Gallery in Amsterdam is tot en met 24 april een duotentoonstelling te zien met werk van Merel Jansen en Dion Rosina. Beide kunstenaars belichten in hun werk gewone, alledaagse mensen, die een bepaalde verhevenheid krijgen door de manier waarop ze worden vastgelegd.
Dion Rosina, Do we really want to know about the future #1, 2022, GoMulan Gallery
Dion Rosina studeerde in 2021 af aan de Breitner Academie in Amsterdam, maar zijn carrière gaat als een speer. Zo was zijn werk onder meer te zien in de tentoonstelling ‘Hier. Zwart in Rembrandts tijd’ in Museum het Rembrandthuis, in Framer Framed en in OSCAM, in een groepsexpositie die werd gecureerd door Patta curatoren Violette Esmeralda (head of photography) en Lee Stuart (brand director). De tentoonstelling in het Rembrandthuis liet zien dat Zwarte mensen, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, ook in de zeventiende eeuw onderdeel waren van de Nederlandse maatschappij. Toch zijn zij onderbelicht gebleven in de (kunst)geschiedenis en als ze al verbeeld werden dan hadden ze meestal weinig macht en agency. Rosina is geïnteresseerd in de Afrikaanse diaspora en (historische en hedendaagse) representatie en in zijn werk geeft hij hier op zijn eigen manier uiting aan. De Amsterdamse kunstenaar maakt voor zijn werk veel gebruik van bestaand beeldmateriaal, waar hij vervolgens zijn eigen verbeelding op loslaat. Zijn aan collage refererende schilderijen bevatten vaak een combinatie van figuratie en abstractie en refereren aan echte gezichten. Mensen op straat, het internet, gezichten uit reclames of historische foto’s uit archieven. Zo kwam hij een reeks bijzondere foto’s tegen die werden genomen in Brazilië rond 1870. Rosina is daarbij vooral geïnteresseerd in foto’s met een bepaalde lading en een ondefinieerbare context, een doordringende blik of een interessante sfeer. Die foto’s voorziet hij vervolgens van een nieuwe context, zeker wanneer hij combinaties van gezichten maakt. Hij schildert de foto’s op realistische wijze na en het resultaat heeft altijd iets raadselachtigs, omdat je als kijker benieuwd bent naar het verhaal achter deze interessante gezichten — en daar je eigen invulling aan kunt geven.
Merel Jansen, Up, 2022, GoMulan Gallery
Merel Jansen studeerde zowel Product Design en Fine Art Painting aan de ArtEZ/AKI als Textile Design aan de LUCA School of Arts in Gent. Haar eerdere werken worden gekarakteriseerd door een combinatie van deze media, waarbij ze haar canvas bewerkte met een naaimachine, dat ze effectief inzette als potlood. Deze werken waren in 2019-2020 te zien in Museum Nairac in Barneveld. In diezelfde periode werd de kunstenaar genomineerd voor de Nederlandse portretprijs en in 2020 was haar werk bovendien te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam. Haar meer recente schilderijen worden uitgevoerd in olieverf, in werken die net als het werk van Rosina verwijzen naar een bepaalde abstractie. Jansen lijkt daarbij een voorkeur te hebben voor mensen die op een bepaalde manier onzichtbaar zijn in onze maatschappij: schoonmakers, ongedocumenteerde mensen of personen die misschien niet helemaal voldoen aan het geldende schoonheidsideaal. Ze verbeeldt deze mensen vervolgens op een kwetsbare, maar verheven manier, als iconen of statige, historische portretten, geïnspireerd door klassieke altaarstukken. De kunstenaar zoekt daarin steeds naar een bepaalde puurheid die niet geposeerd is.
