Naar aanleiding van het overlijden van schrijver en dichter K. Schippers (pseudoniem van Gerard Stigter) plaatsen we het interview dat Oscar van Gelderen in 2019 met Schippers maakte voor de rubriek De Keuze van… nog eens. In het interview komt Schippers kenmerkende kijk op zijn omgeving en kunst aan bod: “Kijk naar alles, de kleuren op een tram, cirkel op een muur, wat staat er, een stap naar voren, nog iets naar rechts, putdeksel, water onder het trottoir. Waarom heffen ze in een museum geen entree voor de mooiste ogen? Buiten kun je ze voor niets zien”. Schippers ontving in 1996 de P.C. Hooft-prijs voor zijn poëzie en in 2011 de Libris Literatuurprijs voor de roman Waar was je nou. Gerard Stiger werd 84 jaar.
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel K. Schippers (auteur)
Wat betekent kunst voor jou?
‘t Is mijn leven, al zou ik het woord kunst nooit gebruiken.
Heb je kunst van huis uit meegekregen of heb je zelf je pad moeten vinden?
Aan moeders kant tekende iedereen. In onze gang hing koningin Wilhelmina, net gekroond, inkt met wat witte verf, van m’n grootmoeder. Erg mooi, dat zoiets kon. Haar broer schildert in de hongerwinter het noodkacheltje, met schaduwen. Het is twee passen van me vandaan.
Waar haal je je informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Iemand vraagt iets, heb je dat gezien? Zo wees Harriët Mastboom me op Diane Arbus, ze was net in New York geweest. Een stuk in de krant, kan ook. Haal veel van internet en uit de veilingcatalogi van Bubb Kuyper, voor de half vergeten dingen.
Waar bekijk je het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Het beperkt zich niet tot een museum. Kijk naar alles, de kleuren op een tram, cirkel op een muur, wat staat er, een stap naar voren, nog iets naar rechts, putdeksel, water onder het trottoir. Waarom heffen ze in een museum geen entree voor de mooiste ogen? Buiten kun je ze voor niets zien.
Hoe vaak per jaar koop je kunst? Koop je werk in oplage of liefst uniek werk?
Soms een jaar niet, dan ineens een paar dingen achter elkaar. Nooit ben je het van plan, toevallig koop je een schilderij van Malou Nahuys, balken en vierkanten springen in het rond, lente in de wei.
En waar koop je dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Bijna altijd in een galerie. Navid Nuur en Katja Mater bij Martin van Zomeren, hij vertelt er eerst iets over. Heb veel leren kennen bij Stigter en Van Doesburg, dan koop je ineens iets, Amie Dicke, Sue Tompkins, Robin Waart.
Is het belangrijk dat jij en je partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslis je/jullie?
Dat is het moment, als je voelt dat je iets wilt hebben en je het toch nog niet zeker weet. Of je jezelf uitbreidt en je weet nog niet precies met wat, vandaar die aarzeling misschien. Soms gaan Erica en ik vanuit de galerie dan een eind wandelen, zomaar een kant op. Wat moeten we nou, doen of doe je het niet? Zo kochten we het lijf van Daniëlle Kwaaitaal, negen navels.
Is er een galerie waar je een speciale band mee hebt?
Orez in Den Haag, eind jaren zestig, geleid door de dandy Albert Vogel en de gewiekste Leo Verboon. Daar leerde je de Nul-groep kennen, Armando, Schoonhoven, Peeters, Henderikse. Hun werk kostte toen nog zo goed als niets. Bij Orez zag ik voor het eerst Fontana, Manzoni, Kusama. De galerie was zelden open, ‘Hoger die drempel’ was het devies. Onder die titel heeft Caroline de Westenholz een geestig boek over de galerie geschreven.
Als je onbeperkt budget had, van wie zou je dan een werk aankopen?
De Amerikaan Jasper Johns schildert in de jaren vijftig een landkaart, een schietschijf, een vlag en maakt bierblikjes zwaarder dan ze in werkelijkheid zijn. Nog steeds, ze kosten nu miljoenen.
Robin Waart toont twee blaadjes, op de ene staat Color, op de andere Colour, geen kleur te zien. Je wacht even en dan lokt die afwezigheid alle kleuren naar het witte papier. Het kost nog niet veel, als eens bij Orez.
Wie zijn je favoriete kunstenaars op Gallery Viewer, en waarom? Liefst een mix van Nederlandse en buitenlandse kunstenaars!
Weet je al wat een ei, envelop, doos, tafel, mes, bril, neus, eend voor je leven betekenen? Is het je ontgaan? Ga dan naar Jan Roeland, tijdelijk in het Stedelijk Museum van Kampen, t/m 23 juni.
Zoek daarna Dick Cassée die in het verborgene de geringste vormen bemint.
Pieter Holstein geeft zichzelf uit in China, als je z’n etsen hebt bekeken is geen deur nog hetzelfde. Waar blijft het museum voor hun hele werk?
Tatiana de Munck, fotografe te Mechelen, laat een meisje naar buiten kijken door haar eigen weerspiegeling heen. De stappen, de telbare, ontelbare stappen van Stanley Brouwn.