‘Mode is vaak een gemaskerde manier om te laten zien waar je hart ligt’ aldus ToC.
Een groeiende groep mensen is zich bewust van de dreiging van de klimaatverandering,
toch lukt het een individu gewoon¬weg niet om daadwerkelijk te handelen naar dit bewustzijn: minder vliegen, minder vlees, minder kleding.’

De Nederlandse Hendrickje Schimmel (1990) is het brein achter de naam Tenant of Culture. Grotendeels op dezelfde manier als Martin Margiela - door het demonteren en monteren van bestaande kledingstukken - onderzoekt Tenant of Culture processen binnen het eco-systeem van de mode: van vernietiging en duurzaamheid, tot productie en transformatie en van gender tot economie. Mode-afdankertjes veranderen in haar praktijk tot betekenisvolle objecten om neer te zetten of aan de muur te hangen.

Hoewel de methode en aanpak tussen Margiela en Tenant of Culture gelijkenis vertoont voel je het generatieverschil in de wijze waarop ze uitdrukking geven aan thema’s als duurzaamheid, uitbuiting en identiteit waarvan de druk tussen eind jaren tachtig en nu drastisch is toegenomen. En dat voel je in het werk dat bij Tenant - meer dan bij Margiela - draait om de relatie tussen mode en moraliteit. Het sartoriale en functionele aspect dat bij Margiela leading is, raakt bij Tenant meer op de achtergrond. Terwijl haar activistische houding ten aanzien van de kapitalistische consumptiemaatschappij - die de mode-industrie aanspoort tot nieuw produceren en de consument tot nieuw kopen - juist op de voorgrond treedt. Tenant’s antwoord op de verwerpelijke mentaliteit van de wegwerpmaatschappij is die van postproducer of voddenraper:

Het ontwerpen begint bij het restmateriaal en van daaruit ontstaat iets wat te dragen is,
of misschien zelfs niet, een sculptuur. De snit van de kleding wordt volledig bepaald door
wat ze toevallig tegenkomt of als voddenraapster verzamelt. Door deze totale omkering in
het ontwerp- en maakproces kan er ook geen modieuze trend ontstaan die kleuren en
silhouetten dicteert voor het komende seizoen.
Als haar methode toch navolging krijgt,
des te beter!’**

Inderdaad, des te beter. Nu Margiela ‘terug’ is, in de gedaante van een kunstenaar met galerievertegenwoordiging, is de grens tussen mode en kunst officieel nog vager geworden. Ik ben benieuwd in hoeverre hij in staat is als kunstenaar even hoge ogen te gooien als hij destijds deed in de mode. Of zijn boodschap even radicaal en confronterend is. We zullen het zien. Voorlopig is de onzichtbare Margiela terug op het wereldtoneel.

(Fons Welters)

* https://www.lofficielusa.com/fashion/10-rare-facts-about-martin-margiela
** https://www.hannehagenaars.nl/portfolio/artikelen/tenant-of-culture-alles-wat-kapot-is-zou-je-kunnen-herstellen

Gecureerde collecties

Browse aangeboden kunstwerken

Recent aangeboden

Actuele tentoonstellingen