Herinneringen

In 2018 overleed Peter Verhelst’s moeder geheel onverwacht. Maanden later begon hij te schrijven aan Voor het vergeten. Een boek dat niet zozeer over zijn moeder of over de dood gaat, maar eerder een hartstochtelijke ode is aan ‘ons hakkelende, tastende verzet tegen betekenisloosheid en verdriet. Verhelst probeert met handen en voeten iets vitaals te scheppen. Iets wat we ons blijvend kunnen herinneren. Om eindelijk te kunnen vergeten.’*

Wat kun je anders doen dan kijken, opnieuw kijken, beter kijken, betasten met je ogen,
ruiken en luisteren en proeven met je ogen, elk detail, elke kleurschakering,
elke welving, elke cel, ín elke cel, in de hoop nooit te vergeten,
in de hoop niet verloren te laten gaan, voor altijd bij je te kunnen houden –
had ik maar beter gekeken, elk detail, elk geliefd detail, elke…

Peter Verhelst

Net als in de romans van Verhelst, draait het in de fotografie van Lindbergh om kijken, kijken, kijken. Hij zocht schoonheid en betekenis in een detail, in iets spontaans dat je je leven lang bij blijft. Zoals een paar witte pumps, achtergelaten op het strand. Het verhaal verzin je erbij. Net als bij Verhelst.

* Flaptekst van de roman ‘Voor het vergeten’, Peter Verhelst

(Geukens & De Vil)

Gecureerde collecties

Browse aangeboden kunstwerken

Recent aangeboden

Actuele tentoonstellingen