De afgelopen tijd hebben wij een kruizing tussen de werkelijke en virtuele wereld zien ontstaan. Kunst transformeert, ondermijnt, en laat de werkelijkheid zien, als een kritisch instrument voor de herutvinding van de moderne tijd.
Voor Giuseppe Lo Schiavo is de werklijkheid een vloeibaar en kwetsbaar fenomeen, dat hij opnieuw wilt definiëren. Door middel van het gebruik van nieuwe technologieën creëert hij zijn foto’s als uitgerwerkte sets van een virtuele ruimt, een illusie van een open venster (zowel leterlijk als figuurlijk) dat uitkijkt over een niewe werkelijkheid en beelden optroept die tegelijkertijd oud en futristisch, kunstmatig en natuurlijk zijn.
Het werk van Edouard Taufenbach is ontworpen als een opeenvolgende herhaling van een initiële foto, waarbij hij het idee van kleine en intieme herinneringen onderzoekt en deze omzet in een geheel, waardoor een ideale wereld ontstaat. Hier ontkleedt het verleden deze oorpsronkelijke cathartische mementos, heersend over de chaos van emoties in één enkele gestileerde balans.
Door midel van een eeuwenoude techniek produceert Riccardo Ajossa delicate Koreaanse handgemaakte papieren, gekleurd met organische pigmenten uit Midden-Italië. Door op een verrassende manier de natuurlijke elementen te laten verschijnen, roept het werk een meditatieve staat op, die een rust creëerd die zelden wordt ervaren.
In de doorlopende serie Textural brengt Dan Hallman zinnen of ideeën die hij heeft bedacht op een grafische en scherpe manier op een canvas, waardoor kijkers een lach, gedachte of traan kunnen laten. Hoewel elk een persoonlijke verhaal en betekenis voor de kunstenaar heeft, gelooft hij dat de kijker het werk voltooit met zijn eigen reactie en interpretatie.