Op het gebied van fotografie wordt manipulatie het kenmerk van een artistieke praktijk die de aanspraak van het beeld op authenticiteit als een zogenaamd getrouwe weergave van de werkelijkheid afwijst, en in plaats daarvan de retorische, dramatische kracht ervan benadrukt.
De ruimtes die in de werken van Giuseppe Lo Schiavo worden afgebeeld, vertegenwoordigen de samensmelting van echte en denkbeeldige plaatsen, visioenen die op een dramatische manier zijn opgebouwd, voor en na de opnames, en meeslepend worden door de schaal, het anamorfe effect en de chromatische kwaliteit van de prints.
Lo Schiavo vat zijn foto's op als tableaus, uitgewerkte sets van een virtuele ruimte, die de illusie creëren van een open raam (zowel metaforisch als letterlijk) op een nieuwe realiteit en beelden oproepen die tegelijkertijd oud en futuristisch, kunstmatig en natuurlijk zijn.
Hybridisatie is de basis van het werk van de kunstenaar dat zich beweegt tussen kunst, fotografie, trompe-l’œil, realiteit en virtualiteit, waarbij suggesties uit het verleden worden getrokken en deze opnieuw worden geïnterpreteerd via wetenschap, populaire cultuur en het digitale ecosysteem.