Solopresentatie van Lotte Wieringa by New Art Section booth 1
Wat normaliter buiten het interesseveld valt, de periferie, staat centraal in Lotte Wieringa’s schilderijen. De werken staan vol met gekras, gekrabbel en een trukendoos vol schildertechnieken. Het zijn aanzetten, beginsels, rudimentaire vormen die op weg zijn naar een nieuwe staat. Een kwaliteit ervan is de onvoltooidheid. Er spreekt een aandacht uit voor het weerloze, waardeloze en onbeduidende. Het werk gaat terug naar een handeling van schrijven vóór letters, zinspelend op woorden in plaats van ze te maken. Dit is het zoveelste bewijs dat schilderkunst politiek kan zijn. Niet zozeer politiek qua onderwerp maar wat betreft de waarden en sentimenten die de verf uitdrukt.
Figuratie associeert Lotte met het menselijke perspectief en laat deze schilder nu juist willen wegbreken van de beperkte, kleine blik op de wereld. In haar meest recente serie schilderijen ‘Thèta Dream’ verkent Lotte Wieringa de mogelijkheden die de ‘tussenstaat’ bij kan dragen aan een collectief transformatieproces, en vanuit daar nieuwe niveaus van de werkelijkheid te kunnen openen. Ze tuned hiervoor in op hersengolven uit die vreemde staat van zijn nét voor het in slaap vallen of net voor het wakker worden: thèta.
Deze instinctieve schilderkunst probeert voorbij de buitenkant, de oppervlakte, de huid te geraken, voorbij dat wat bekend is. Het werk nodigt je uit om te dromen en af te reizen naar een begrip van wereld zonder zijn losse elementen te benoemen, waar alles met elkaar verbonden is en de wereld vol mogelijkheden.