Galerie Mieke van Schaijk op Ballroom 2022
Tijdens de vierde editie van ‘Ballroom’ in Antwerpen (toont Galerie Mieke van Schaijk uit ’s-Hertogenbosch recent werk van Dorota Jurczak, Roy Villevoye, Peter McDonald en Jelle Spruyt.
‘Ballroom’ kan worden bezocht van 26 tot en met 29 mei 2022 in de BorGerHub aan de Turnhoutstebaan 92 in Borgerhout, Antwerpen.
‘Ballroom’ staat in 2022, naar een voorstel van Ilse Roosens (curator van Mu.ZEE in Oostende) in het teken van het begrip ‘grotesque’ waartoe de kunstenaars die Mieke van Schaijk laat zien zich op eigen wijze toe verhouden.
De macabere en fantastische werken van Dorota Jurczak (Warschau 1978) combineren invloeden uit de folklore en mythologie, samen met voorstellingen uit haar eigen verbeelding. De figuren in haar werk zijn voornamelijk schatplichtig aan Oost-Europese iconografie en bestaan in duistere grillige droomwerelden, omringd door antropomorfe dieren, kruipende bossen, haar en allerlei andere dingen van misvormde wezens. De sterk gestileerde werken van Jurczak zijn als fragmenten van een doorlopend surrealistisch verhaal dat begint en stopt zonder enige betekenis te hoeven hebben.
Werk van Dorota Jurczak is te zien geweest op tal van internationale tentoonstellingen, waaronder de Biënnales van Sevilla en Berlijn. Jurczak heeft haar werk ook gepresenteerd in de Tate Modern in Londen; het Van Abbemuseum in Eindhoven, Kunstraum Walcheturm in Zürich, CAPC Musée in Bordeaux en MMA PS1 in New York.
De Nederlandse schrijver en kunstenaar Margriet Kemper zegt over Jurczaks installatie met vier keramische schoenen: “Een schoen is altijd een schoen, ook al is het er maar één - dat zegt het ons. Daar komt filosofie om de hoek kijken. Een schoen heeft een zool, een hiel, een tong, een teen, een keel. Maar dat is pure poëzie. Vertoont het werk het begrip 'schoen'? Ja en nee. De schoenen zijn algemeen en eigenaardig tegelijk. En ja, het zijn onmiskenbaar schoenen, maar waarom van klei? En waarom zo lang? Kijk hoe vertederend ze zijn, hoe gevoelig, hoe pedant, hoe eigenwijs, hoe slim! Het laat zien hoe heerlijk dit werk van Dorota Jurczak is. Er staat: Kijk naar de dingen, hoe prachtig en hoe absurd ze zijn en hoeveel we ervan kunnen leren.”
Jelle Spruyt (BE 1979) is een veelzijdige Antwerpse kunstenaar. Hij werkt voornamelijk met textiel en verschillende alledaagse voorwerpen, waarbij hij texturen zoals stof, plastic, en draden combineert om sculpturen, maskers en assemblages te creëren. Hij waardeert het concept van recycling. De verschillende voorwerpen die hij gebruikt, zoals plastic bestek, een tuinslang of drijvers, worden in een nieuwe omgeving geplaatst.
Tijdens Ballrooms krijg je van Jelle Spruyt 100 jaar textielgeschiedenis te zien.
Roy Villevoye (Maastricht 1960) who was educated at the Rijksakademie in Amsterdam has been known since 1992, when he first travelled to the Asmat Papuans, for his work in which the western frame of reference does not lend itself to his visual practice. Initially he made paintings, but through his frequent stays with the Asmat also films (often in collaboration with Jan Dietvorst), photographs and realistic sculptures in which his experiences with the Asmat culture are central. He himself says about his development: "My work has its roots in painting. In the course of time, the formal approach and a fundamental painterly viewpoint have made way for a working method in which art emerges from encounters, experiences and adventures in our Western world and far beyond."
More generally, his work has themes of colour, cultural codification and identity. About his latest work, the writer and filmmaker Peter Delpeut says: "His images bounce back to the viewer, they create a confusing discomfort that actually stimulates thought. Always the question: Can you be a guest in someone else's culture? And: What is colour? Of a skin or of a flag, of a 'colour sample' or of a human being? It bears witness to his audacity to put this work into the fray just now.
In de context van Borgerhout, de Antwerpse wijk waar meer dan 180 nationaliteiten samenleven, waar Ballroom wordt georganiseerd, reflecteert zijn werk de onderlinge menselijke verhoudingen.
Peter McDondald (JP 1973) woont en werkt afwisselend in Londen en Tokyo. Hij werd opgeleid aan St. Martin’s School of Art in de beeldhouwkunst en behaalde zijn MA Schilderkunst aan de Royal Academy in Londen in 2000. Zijn schilderijen onderzoeken ingewikkelde aspecten van menselijk gedrag en vormen geleidelijk een eindeloze encyclopedie van beelden en scenario's. McDonald's gebruik van intense kleuren en universele onderwerpen beschrijft een wereld die lucide realisme combineert met levendige vervormingen, vol met verwijzingen naar het moderne leven, zoals iphones, wachtrijen, modeshows en cafés. Zijn foto's onderzoeken de picturale ruimte door op een speelse manier perspectief en vorm te verkennen. Deze verhoogde realiteitszin is een middel waarmee de kunstenaar ervaring en betekenis articuleert.