Tot september is in Galerie Fons Welters iedere vrijdag en zaterdag (en op afspraak) een speciaal zomerprogramma te bezichtigen. In de front space van de galerie zullen een aantal korte solotentoonstellingen te zien zijn van onder andere Maria Roosen, Berend Strik en Bob Eikelboom. Tot en met 8 augustus is het werk van Evelyn Taocheng Wang te zien in deze ruimte.
Evelyn Taocheng Wang werd in 1981 geboren in Chengdu in China, maar woont en werkt al enige jaren in Rotterdam. Wang volgde een kunstopleiding in China, waarbij ze gedwongen werd om binnen traditionele en gedisciplineerde kaders te werken: zowel inhoudelijk als in vorm. Zo lag de nadruk met name op klassieke Chinese schilderkunst (met een communistische vormentaal) — een genre dat in haar eigen woorden thematisch iets weg had van staatspropaganda. Op 29-jarige leeftijd reisde ze naar Duitsland, waar ze studeerde aan de Städelschule in Frankfurt. Twee jaar later, in 2012, begon Wang aan een residentie aan De Ateliers in Amsterdam.
Identiteit speelt een belangrijke rol in het vaak conceptuele werk van Evelyn Taocheng Wang — en dan met name de manieren waarop die identiteit cultureel bepaald wordt. Ook gender, culturele stigma’s en onderliggende machtsstructuren zijn centrale thema’s. Wang zet haar Aziatische achtergrond daarbij in om haast vanuit een opzettelijk vervreemd perspectief te kijken naar Europa en Europese tradities. Autobiografische ervaringen worden daarbij vermengd met fictieve verzinsels, met referenties aan Chinese literatuur en filosofie, maar ook Westerse schrijvers en verhalen van vrienden en kennissen. In haar multidisciplinaire werk zien we duidelijke sporen van klassieke Chinese schilderkunst en traditionele werkmethodes en technieken, maar die worden allemaal op een persoonlijke en hedendaagse manier geherinterpreteerd. Zo maakte Wang bijvoorbeeld een reeks Griekse amforen (kannen) die ze heel precies naschilderde van een foto en verbond aan Aziatische tradities. Ze koos voor deze vorm omdat die voor haar symbool staat voor de Westerse beschaving, ook al stelde ze haar beeld van wat ‘typisch Europese kunst’ is gaandeweg bij sinds ze in Europe kwam wonen. Één van deze amforen is momenteel te zien in het Bonnefanten Museum. Wang maakte ook een (prijswinnende) installatie waarvoor ze een Chinese massagesalon op de Amsterdamse Wallen namaakte. Ze had daar een tijdje gewerkt om haar rekeningen te kunnen betalen. Ze verbond in deze installatie de massage-praktijk met de lichaamscultus uit de klassieke (Europese) Oudheid.
Op dit moment toont Galerie Fons Welters een recente reeks werken van Evelyn Taocheng Wang: een serie banners waarbij inkttekeningen op rijstpapier omlijst worden door uiteenlopende textielsoorten als nepleer, tijgerprint, nepvilt en latex. De centrale inkttekeningen, die bestaan uit verschillende kleur- en inktlagen, verwijzen zowel naar Chinese schilders uit de 7e eeuw als naar het abstract expressionisme van Mark Rothko en het minimalisme van Agnes Martin. Wang refereert in de serie aan taal, specifiek aan Engelse woorden die eindigen op -er, en er zijn ook verschillende lagen symboliek te ontwaren in de keuze voor bepaalde stoffen. Er ontstaat in deze werken een interessant contrast tussen rommeligheid en verfijning, tussen verschillende tijden, culturen (en identiteiten) en tradities. Evelyn Taocheng Wang: “Ik vat stoffen en kledingstukken symbolisch op. Ze zijn als de kleuren van gebouwen, als een bijvoeglijk naamwoord dat de referent beschrijft. Ze dienen niet alleen een esthetisch doel, maar creëren een stemming of sfeer. Ongeacht de westerse of oosterse modegeschiedenis, kledingstukken zijn altijd een middel geweest om verbondenheid met identiteitsconcepten uit te drukken, maar deze betekenissen zijn cultureel specifiek en veranderen in de loop van de tijd.” Een interview over de tentoonstelling is hier terug te lezen.
Het werk van Evelyn Taocheng Wang was onder andere te zien in het Stedelijk Museum, Manifesta 11 in Zürich, de Hermitage, De Hallen en in verschillende groepstentoonstellingen in onder andere Rome, New York, Shanghai, Los Angeles, Londen, Manilla, Milaan en Düsseldorf. Haar werk is daarnaast te vinden in de collecties van onder andere Centre Pompidou, The Art Institute of Chicago, Museum Voorlinden, het Centraal Museum en het Stedelijk Museum. Wang ontving bovendien verschillende prestigieuze prijzen, waaronder de Dorothea von Stetten Prijs (voor haar interpretatie van de massage-salon), de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs en de Dolf Henkes Prijs. Toen ze in 2019 ook de ABM Amro Kunstprijs in de wacht sleepte was het juryrapport buitengewoon lovend: “De jury is gegrepen door de wijze waarop Wang het autobiografische op een associatieve manier verbindt met mythes, sprookjes, literatuur en (kunst)geschiedenis.’ […] ‘Maar het zijn uiteindelijk Wangs virtuoze stijl en haar sterke gevoel voor het combineren van verschillende materialen en objecten waarmee ze volgens de jury de toeschouwer die meerduidige wereld binnenlokt.”