De werken in deze tentoonstelling worden daarbij gepresenteerd in een salonopstelling, zoals we die met name kennen van de periode voorafgaand aan de 20e eeuw. Die historische salonopstelling was in sommige aspecten democratischer dan wat we nu als de
white cube presentatie kennen. Werken werden van vloer tot plafond getoond waardoor er een grote veelheid en diversiteit aan werken gepresenteerd kon worden. Maar juist dat laatste is waar het knelde: de toegang tot deze salons werd destijds sterk beperkt door
gatekeepers, mannelijke juryleden die vooral het werk van mannelijke kunstenaars serieus namen — niet op zijn minst omdat vrouwen vaak werden uitgesloten van formele kunstopleidingen. Rademakers Gallery biedt als reactie daarop een inclusieve variant van de salonopstelling die beter past bij de 21e eeuw.