Tot en met 3 juli kun je in Galerie Bart het werk zien van twee fotografen met een totaal verschillende praktijk: werk van fotograaf, videokunstenaar en performancekunstenaar Isabelle Wenzel en foto’s van Henk Wildschut, die bekend staat om zijn verbeeldingen van het leven van vluchtelingen. In de tuin is bovendien een expositie te zien met geometrische sculpturen van Britte Koolen.
De Nederlandse fotograaf Henk Wildschut richt zich in zijn praktijk niet zozeer op het direct visualiseren van de verhalen van de vluchtelingen, maar meer nog op de wereld waarin ze leven en de manieren waarop ze moeten zien te overleven. Hij doet daarmee recht aan de complexiteit van de vluchtelingencrisis, getoond in tegenstellingen als zichtbaarheid en onzichtbaarheid, tijdelijk en langdurig, controle en een gebrek aan controle. Hij legde eerder de situatie vast in het vluchtelingenkamp bij Calais, maar ook het vluchtelingenkamp Za’atari in Jordanië, het 4e grootste kamp ter wereld. Daar was hij bijvoorbeeld gefascineerd door het feit dat het Wereldvoedselprogramma een programma gestart was waarbij vluchtelingen maandelijks geld gestort krijgen op een speciale creditcard, 20 dollar per persoon. Omdat ze op die manier meer controle kregen over de producten die ze konden kopen — en daarmee indirect: hun leven — waren deze vluchtelingen veel gelukkiger.
Fotografie over vluchtelingen volgt vaak bepaalde terugkerende visuele patronen: veel mensen op een veel te klein bootje, een dik aangeklede familie op een autoweg, een lange stroom mensen of foto’s van een moeder en kind die refereren aan een bekend archetype: Maria en haar baby. De foto’s van Wildschut vallen daarom op: hij legt geïmproviseerde tenten vast, spreuken die in een onbekende taal in een boom gekerfd zijn, een dreigend hek, maar ook de vele plantjes die geplant worden in een kamp door mensen die er al maanden- of zelfs jarenlang verblijven. De nadruk ligt minder op hun gezichten, maar meer op de manieren waarop hun leven er uit ziet. Voor deze tentoonstelling maakte Wildschut een selectie uit zijn eerdere werk en reflecteert daarmee, direct en indirect, op de huidige situatie.
Daarnaast wordt er in de galerie werk getoond van de Duitse fotograaf Isabelle Wenzel, die naast fotograaf ook acrobaat en performer is. Ze gebruikt haar eigen lichaam als hoofdmateriaal en poseert daarbij in onmogelijke posities totdat de camera het resultaat heeft vastgelegd. Ze gunt zichzelf slechts enkele seconden om een pose aan te nemen — de seconden die de zelfontspanner haar gunt — voordat het resultaat vereeuwigd wordt. Dat resultaat heeft een zekere sculpturale kwaliteit en vervreemding van ons lichaam staat daarin regelmatig centraal.
Maar Wenzel is daarnaast ook een nieuwe weg ingeslagen: waar haar meest herkenbare werk vaak thuis wordt opgenomen is ze voor haar nieuwste reeks naar buiten gegaan. Ze zocht in het bijzondere desolate ruimtes op: dorre vlaktes op, maar ook de parkeerplaats van de bouwmarkt. Deze ruimtes symboliseren onze disconnect met de natuur en ons eigen lichaam, veelal veroorzaakt door technologie. Wenzel maakt daarom gebruik van een drone voor haar fotografie, om te onderzoeken of het gebruik van diezelfde technologie ervoor kan zorgen dat onze relatie met de natuur hersteld kan worden.
De tentoonstellingen ‘Transit’ (Henk Wildschut) en ‘DUAL CORPUS’ (Isabelle Wenzel) zijn nog tot en met 3 juli te zien in Galerie Bart, vergezeld door het werk van Britte Koolen in de tuin.