Aanstaande vrijdag is het zover, dan begint het Amsterdamse galerieseizoen van het najaar van 2021. De uitnodigingen voor openingen heeft u inmiddels ontvangen, de persberichten zijn klaar en op het moment dat u dit leest worden de tentoonstellingen ingericht.
Het andere grote thema van deze tijd, sociale ongelijkheid, is eveneens goed vertegenwoordigd. In zes tentoonstellingen is er aandacht voor onderwerpen als gender en identiteit (Groepstentoonstelling Equal Affections bij GRIMM), geschiedenissen die buiten het westers blikveld vallen (Raquel van Haver bij de Kersgallery), vooroordelen (Sarah Maple bij Koch x Bos Gallery), racisme (Isaac Julien bij Ron Mandos) en klasse (Inge Meijer bij AKINCI). Zoals ieder jaar zijn er debutanten, vijf debutanten, en 6 expo’s waarin kunstenaars verderbouwen aan hun oeuvre, waaronder: Peter Struycken (andriesse eyck), Philip Akkerman (Torch), en Helen Verhoeven (Stigter Van Doesburg).
En de pandemie dan? Die komt er tamelijk bekaaid vanaf en figureert slechts in een drietal shows. GoMulan maakt met Theater een show die laat zien hoe kunstenaars Tobias Asser en Peter Zegveld de lock down ondergingen, Marian Cramer Projects brengt werken die gemaakt zijn tijdens de lockdowns en Jens Pfeifer verwerkt het onderwerp bij Lumen Travo in zijn sculpturen. Afgezien daarvan vielen de woorden Corona en pandemie niet in de persberichten.
In deze collectie aandacht voor het thema dat het vaakste aan bod komt: de natuur en onze omgang daarmee. Een breed thema dat op tal manieren besproken wordt. Waar Anne Geene ons wijst op de onopvallende schoonheid van de natuur en Lex ter Braak juist oog heeft voor de taalkundige clichés waarin we haar vatten, luidt Claudy Jongstra de noodklok. Ons consumentisme en roofbouw op onze planeet wordt aangekaart in het werk van Uta Eisenreich en Giulia Cenci, terwijl bij Rademakers de mogelijkheden van duurzaam gemaakte kunst worden onderzocht. Wat ons te wachten staat schetst Johan Scherft: een soort tropische all-in bestemming waarin we enkel overleven en er geen plek is voor kunst en cultuur.
Caroline O’breen – Anne Geene – Book of Plants
Anne Geene neemt je met Book of Plants mee op een expeditie door de microkosmos van blad, knop en bloem naar tak, stengel en stam. Een wereld met een onmetelijke variatie in kleur, vorm en maat. Geene is fotografe, maar de foto staat zelden centraal. Haar werk gaat over verzamelingen en hoe verschillende verzamelingen zich tot elkaar verhouden. Met Book of Plants bouwt ze verder aan een oeuvre dat de opmerkelijke schoonheid van het onopvallende uitdrukt.
galerie dudokdegroot - Lex ter Braak – Bilderbaumbuch
Schrijver-kunstenaar Lex ter Braak brengt met Bilderbaumbuch een ode aan de veelzijdigheid van de boom. Ter Braak volgt in zijn tekeningen, foto’s en schilderijen de werdegang van bomen. Indachtig W.H. Audens woorden dat een cultuur niet beter is dan zijn bossen, heeft Ter Braak oog voor literaire en cultuurhistoristorische clichés die aan bomen en de natuur kleven. “Kunnen wij de natuur van onze vervalsende clichés bevrijden, haar loshakken uit de gefossiliseerde taal die haar verstikt, losweken van de plakplaatjes die haar tot een beduimeld album hebben verstijfd?'
Fontana - Ilanit Illouz & Claudy Jongstra - Humankind and the Earth
Bij Galerie Fontana staan de mens en de aarde centraal. Op Lauriergracht 11 zijn met een zoutlaag bedekte foto’s Illanit Illouz te zien. De zoutlagen zijn voor Illouz een metafoor voor de volatiele politieke situatie in de landen die grenzen aan de Woestijn van Judea en de Dode Zee: Israël en Palestina. Twee deuren verder is Woven Skin te zien; de imposante nomadische tentoonstelling van Claudy Jongstra. In de tentoonstelling die de afgelopen jaren van klimaattop naar klimaattop reisde uit Jongstra haar zorgen uit over klimaatverandering, biodiversiteit, sociaal onrecht en het in onbruik raken en verdwijnen van traditionele ambachten.
Jens Pfeifer - Beyond Transparency - Lumen Travo Galerie
Het thema van de tentoonstelling van Jens Pfeifer is transparantie. De kunstenaar doet al ruim twee jaar onderzoek naar dit fenomeen. Zonder daarbij te letterlijk te worden geeft Pfeifer ons in zijn sculpturen inzicht in het onderlinge verband tussen verschillende lagen van informatie.
Jeppe Lauge - Silent White - Galerie Bart
Met zijn gefragmenteerde landschapsschilderijen onderzoekt Jeppe Lauge de relatie tussen mens en natuur, de manier waarop we naar onze omgeving kijken en hoe we elkaar beïnvloeden. Zijn composities, bestaande uit verschillende afbeeldingen of perspectieven, vormen het startpunt van waaruit Lauge een omgeving weergeeft die steeds veranderd, door de natuur zelf of door menselijk ingrijpen.