23 december 2020, Flor Linckens
Een nieuwe vorm van romantiek
In Galerie Bart zou tot 17 januari het werk van Jisan Ahn te zien zijn, maar door de nationale lockdown is het werk van deze Koreaanse schilder op dit moment alleen online te bekijken op GalleryViewer.
Jisan Ahn werd geboren in de Koreaanse stad Busan, dat met 3,5 miljoen inwoners de grootste stad van Zuid-Korea vormt na Seoul. Hij behaalde een bachelor in plastische kunst aan de kunstacademie in Seoul en vervolgens een MFA aan het Frank Mohr Instituut in Groningen. In 2013 startte hij een residentie aan de prestigieuze Rijksakademie. Toen Ahn naar Nederland verhuisde merkte hij dat de focus van zijn werk op dat moment niet resoneerde bij het Nederlandse publiek. Hij had zich tot dat moment met name gericht op het verbeelden van problemen binnen de Koreaanse politiek en maatschappij, zoals autoritair geweld en machtsmisbruik. Ahn: “Toen ik begin 2009 naar Nederland kwam, schilderde ik voornamelijk Koreaanse sociale problemen, maar het bleek moeilijk om met met publiek te communiceren via mijn werken. In 2015 keerde ik terug naar Korea, waar iemand zei dat mijn werk of mijn onderwerpen juist te westers zijn qua esthetiek. Maar beide partijen begrepen uiteindelijk mijn artistieke perceptie van de wereld.”
In zijn nieuwste werk richt Ahn zich op een onderwerp dat juist onwaarschijnlijk universeel lijkt: de pandemie en de angst voor de toekomst die daar achter schuilt. Dat zien we terug in een desolaat straatbeeld met suggesties van chaos en verval. We zien afgebroken bomen die niet direct worden opgeruimd, de overblijfselen van een poster die vermoedelijk een inmiddels afgelast evenement aankondigde — en ons herinneren aan de onbezorgdheid van een jaar geleden. We zien iemand schuilen in een metrostation en twee hondjes die, zonder baasjes in de buurt, eenzaam lijken te communiceren met elkaar. Hij schildert verschillende vogels die niet meer lijken te kunnen vliegen. Tegelijkertijd maakt Ahn voor deze nieuwe werken gebruik van kleur, terwijl veel van zijn eerdere werk juist gekenmerkt wordt door het ontbreken daarvan. Ahn bespeurt ook een schoonheid in dit verval. Ahn: “Na een periode van aan huis gekluisterd zijn, is het ineens bijzonder om in de buitenlucht een ijsje te eten. Dergelijke kleine momenten van geluk zijn een nieuwe vorm van romantiek.”
We zien in zijn werk zowel reële als irreële elementen. In deze tentoonstelling zien we bijvoorbeeld een man die klaar staat om de oren van een haas af te knippen, bomen die bepaalde emoties lijken te vertegenwoordigen (en de emoties van de figuren lijken te spiegelen) en monsterachtige wezens die zich verschuilen achter de bomen. Ahn laat zich inspireren door kunstenaars als Vincent van Gogh, maar ook Joseph Beuys, getuige de verwijzingen naar de haas die zo’n centrale rol speelde in het werk van de Duitse kunstenaar. Ahn werkt daarnaast vaak met beelden uit de media. Zo liet hij zich eerder inspireren door Koreaanse reclames uit de jaren zeventig, die aanzienlijk naïever en minder gelikt zijn dan de reclamecampagnes met impliciete psychologische boodschappen waar we tegenwoordig aan blootgesteld worden. Hij onderzocht het gebruik van kleur en de inherente symbolen en beeldtaal in deze vintage reclames, en voegde daar een bepaalde spanning aan toe in grijstinten. Hij creëerde een nieuw referentiekader en trok de beelden daarmee naar een universeler niveau.
Het werk van Jisan Ahn is onder meer tentoongesteld in het Zaha Museum in Seoul, het Gyeonggi Museum in Ansan en in Kunsthalle Münster in Duitsland. Daarnaast is zijn werk sinds 2011 veelvuldig te zien geweest in solo- en groepstentoonstellingen in Galerie Bart. Ahn ontving verschillende beurzen en prijzen, waaronder de Buning Brongers Prijs in 2014. Zijn werk is opgenomen in de collecties van het National Museum of Modern and Contemporary Art in Seoul, het Deagu Art Museum in Deagu, het Arario Museum in Seoul en de collectie van het LUMC (Leiden University Medical Center).
