Zindering en vibratie zijn de eerste woorden die opko- men bij het bekijken van Lotte Wieringa’s schilderijen. De kwaststreken hebben uiteenlopende texturen, richtingen en bewegingen. Er is een sensatie van tril- lingen en pulserende energie. Voelend kijken, zo noemt deze kunstenaar haar manier van waarnemen. Ze is scherp afgesteld op prikkels van zowel buiten- als binnenuit en geeft deze vervolgens door via de schildertoets, via de verf. Sensitief als ze is, beschouw ik haar als een seismograaf, theremin of membraan. Lotte Wieringa laat de dingen met haar reageren en vibreren. Haar werk functioneert op de laag waar de zichtbare werkelijkheid wordt teruggebracht tot ato- men, nanodeeltjes en golflengtes: ‘Een magische laag waar alles wat voor ons solide lijkt uit elkaar is gevallen’.