De kaarten traceren huidige, vroegere en denkbeeldige delen van Tripoli's landschappen waar de scripts koloniale of sociale grenzen vervangen. Het onderzoekt verhalen over de vervloekte en heilige plaatsen, de namen van de straten veranderen tussen oud en nieuw, surrealistisch en politiek, oriëntatiepunten gecompromitteerd in verschillende waarden, geschreven in een gespannen inheemse en koloniale verwarring en scheiding van talen (Tamazight, Hebreeuws, Arabisch, Grieks, Ottomaans en Italiaans). Talen die van oudsher veel werden gesproken in de stad en die de complexe en geïsoleerde geschiedenis vertegenwoordigen, en die opnieuw nadenken over de toekomst.