Doeken die niet dicht beschilderd zijn, maar juist een relatieve leegte vertonen waaruit vormen en kleuren tevoorschijn komen. Wim Jacobs gaat spaarzaam om met zijn visuele elementen. Als tegenwicht voor de zorgvuldigheid waarmee hij details op het doek aanbrengt, is er echter een element van spontaniteit. ‘Ik bevraag mijn werk voortdurend, zoekend naar beelden, bouwen en construeren. Ik kijk lang, wacht met het maken van keuzes, maar neem af en toe risico's waarbij meevallers en toeval een rol kunnen spelen.' De eerlijkheid waarmee de materialen worden gepresenteerd – olieverf, potlood en oliepastel, maar ook de structuur van het canvas als ondergrond – geeft een persoonlijk kijkje in het creatieve proces, zonder dat het werk al zijn geheimen prijsgeeft.