Een Lambda fotoprint van een ijsschilderij van Daan den Houter
Een Lambda foto, met plexiglas, zo uitgesneden alsof het een ijsschilderij zou zijn. Het is een afbeelding van zijn eerste ijsschilderij die hij nog altijd in zijn vriezer bewaart. Een vastgehouden moment ook, waarmee hij zijn concept bevraagt, misschien wel ondermijnt.
Mischa Andriessen over zijn IJsschilderijen: 'Zo ondermijnen zijn ijsschilderijen die zoals ijs betaamt op zeker moment smelten en dan ophouden te bestaan, de geldende notie dat een schilderij een tijdloze fixatie is van een beeld en/of een idee. Vanaf het invriezen van de verf tot het tentoonstellen en daarmee het ontdooien, hebben deze ijsschilderijen geen moment een blijvende vorm, zijn het dan wel schilderijen als ze blijven veranderen tot er niets van over is? En zo ja, wanneer zijn ze dat? Of omvat zo’n ijsschilderij in feite een heleboel verschillende schilderijen achtereen?'