In een bos dwalen 6 jongeren rond, maar lijken elkaar niet op te merken.
De camera observeert de natuurlijke verschijnselen van de wind die waait, het licht verandert evenals de bewegingen van de mensen, maar het lijkt geen speciale aandacht te schenken.
Op een gegeven moment zullen ze beginnen te spreken, en beetje bij beetje merken we dat ze bijna dezelfde tekst zeggen. Misschien delen ze een collectieve droom? misschien zijn ze een deel van een sekte? Terwijl we aandacht schenken aan de tekst, horen we wat een identiteitscrisis lijkt te zijn, maar geplaatst als wat een cliché lijkt te zijn. Waar komt dit cliché vandaan, uit films die we hebben gezien, boeken die we hebben gelezen? Misschien zijn velen van ons daar geweest, in de mentale ruimte waarin ze lijken te wonen