'Het werk van Marijke van Warmerdam wordt gekenmerkt door het feit dat geen enkele afbeelding te veel de voorkeur krijgt.
Gerhard Richter schilderde de verf over het doek. Marijke van Warmerdam spreidt de verf met een spatel, zoals een vuller op een muur. Schilderen wordt stukadoorswerk. Overdragen. Afvlakken.
De serie is het resultaat van langdurige contemplatie en vastberaden productie. Samen gesteld, overwogen, heroverwogen en vervolgens in één keer geproduceerd. Laat ze een tijdje drogen en Bob is je oom. Even resoluut en beslissend. Eenvoudig en monumentaal. De aarzeling, het zoeken - alles blijft buiten beeld. De kunstenaar is in de problemen gekomen voor het plezier van de toeschouwer.
Robert Rauschenberg schilderde met een bezem. Marijke van Warmerdam veegt de verf over het oppervlak met een bezem. Schilderen wordt vegen. Een schoon bereik maken. Goede bedrog voor slecht afval. '
Van Dominic van de Boogerd, 'Private Pop', in: Cut, nummer 6, oktober 2009