Het werk van Semah kan het best worden omschreven als een diepgaande en brede verkenning van de verbanden tussen taal en door mensen gemaakte afbeeldingen. Als geleerde van vele klassieke teksten, creëert hij zijn eigen conceptuele en picturale wereld als onderdeel van zijn zoektocht en plaatst hij mensen in het centrum van deze wereld. Semah probeert mensen in deze tijd te begrijpen, in relatie tot gemeenschappen met hun eigen cultuur en geschiedenis. Zijn werken staan in een lange traditie van liberaal humanistisch denken die reikt van Baruch de Spinoza tot de Frankfurter Schule.