In essentie gaat het werk van Uilenbroek over het proces van het schilderen en alles wat daar omheen gebeurt. Beelden die doorgaans worden opgevat als het residu van het proces vormen het uitgangspunt voor een nieuwe abstracte beeldtaal. De restvormen op de wand van de studio bijvoorbeeld. Materialen waarmee gewerkt wordt, zoals sjablonen, sheets en schilderstape krijgen onopzettelijk een schilderachtige kwaliteit.