Bram Van Meervelde is een vat vol tegenstellingen. Op en top Antwerpenaar met een Algerijnse grootvader. Thuis in België, steeds verlangend naar de Middellandse Zee.
Bram is onderweg. Pendelend tussen Antwerpen en Athene, zoekt hij. Hij vindt.
Hij vindt inspiratie in toevalligheden. Een afvalcontainer vol weggegooide rommel, een lege muur op een verlaten industrieterrein is als een wit canvas dat wacht om gevuld te worden. Een toevallige ontmoeting, een ongekend verhaal zijn vertrekpunten voor een nieuwe installatie. Hij is een opportunist, een waarnemer die de hedendaagse overvloed van indrukken ordent in beelden. Hij geeft deze mentale indrukken vorm met materiaal dat hij bijeenraapt overal waar hij passeert en stilstaat.
Als zoon van een fervent kunstverzamelaar en restaurateur is hij opgegroeid tussen kunstwerken en installaties. Kunst is voor hem een vanzelfsprekendheid geworden.
Bram houdt van Griekenland. Genoegzaam volgt hij de Albanese opkopers in hun oude camionettes die rommel ophalen in de straten van Athene. Hij bezoekt de lokale rommelmarkten, sluit vriendschap met de verkopers en eet tzatziki bij hen thuis. Hij ontmoet en verwerkt. Hij bezoekt de nationale musea en is verwonderd over de verfijnde techniek van het klassieke aardewerk. Weggegooide borden, massaproducten van deze tijd zijn de basis voor zijn eigen versie. De techniek lijkt antiek, de thema’s zijn heel modern, hedendaags, humoristisch en tegelijkertijd sereen.
Iets nieuws, iets oud. [Patrick Scheers]