27 july 2021, Wouter van den Eijkel
Best of Graduates 2021
Best of Graduates, de jaarlijkse zomertentoonstelling bij Galerie Ron Mandos met werk van pas afgestudeerde kunstenaars, geeft als altijd een goed overzicht van wat er aan de Nederlandse kunstacademies wordt gemaakt. De tentoonstelling opent morgen (28 juli) en toont dit jaar werk van 26 alumni van 7 academies. De Ron Mandos Young Blood Award ging naar Milah van Zuilen van de Willem de Kooning Academie. Een serie werken van haar wordt opgenomen in de collectie van Museum Voorlinden.
De Best of Graduates-tentoonstelling groeide de afgelopen 14 jaar uit tot een instituut. Zo werd vorig jaar aan de Young Blood Award, de publieksprijs, en de foto talent award een residency-programma toegevoegd. Curator Radek Vana is er al vanaf het begin bij betrokken. Samen met het team van de galerie stelde Vana ook deze editie samen. “Dit is het tweede jaar met alumni die te maken kregen met de pandemie. Hun werk is sterker beïnvloedt door de lockdown, stiller, persoonlijker en intiemer, maar ook meer begaan met de natuur en identiteitsvraagstukken.”
Till Schönwetter, nowhere poster, oil on canvas, 150x170cm, 2020.
Nowhere
De pandemie en de uitwerking daarvan op het dagelijks leven is inderdaad niet ver weg. De Duitse kunstenaar Till Schönwetter (Academie Minerva) ontwierp het computerspel Nowhere, waarin hij spelers de mogelijkheid biedt om alle dingen te doen die je tijdens een lockdown niet kan doen: winkelen, een bioscoop bezoeken, en een tentoonstelling maken of bezoeken. Tian Teng (HKU) maakte klassieke schilderijen van de dichte winkels en gesloten ramen die ze tegenkwam tijdens een van haar dagelijkse coronawandelingen.
Antonia Mayer, Catch My Breath, Fine Art Print, 135 cm x 95 cm, 2021.
Eigen bestaan als vertrekpunt
Opvallend is ook dat het aantal kunstenaars dat zichzelf als vertrekpunt neemt vrij groot is; wellicht heeft dit met de lockdown te maken. Antonia Mayer (KABK) brengt met poëtische fotografie afgewisseld met korte tekstfragmenten (I shouldn't want this) haar twijfels over haar zwangerschap in beeld.
De aan de Rietveld opgeleide Fransman Damien Troadec onderzoekt in zijn werk de relatie tot zijn broer die voor een carrière in het leger koos, iets wat Troadec niet kan begrijpen, en vertaalt dit in een ceramische vloerinstallatie die in eerste instantie heel macaber oogt, maar tegelijk heel fragiel is en vol blijkt te zitten met hartvormen. Maikel Deekman, eveneens Rietveld Academie, verkent zijn positie in de wereld door de stoffen en patronen van zijn voorouders, de Marrons, met internetkabels te verbinden met het Modernisme van Mondriaan en met het heden.
Maikel Deekman, Digital Patchwork Framed Mamjo Installation, Fabric patterns, foam, wood, calabash, network cables,540 x 225 cm, 2021.
Morgan Ton (Academie Minerva) reflecteert op de zin en onzin van identiteitsvragen met Who’s on my cheek? Het videowerk is opgezet als een documentaire en gaat uit van het gegeven dat in sommige culturen wordt aangenomen dat iemand anders huist in een grote pigmentvlek. Een curieus onderwerp, maar als je je schrap zet om eens goed te lachen, dan kom je van een koude kermis thuis. Als kijker word je namelijk aan het twijfelen gebracht over de positie van de maker. Hoewel Ton een stoet wonderlijke figuren aan het woord laat, lijkt ze ze wel serieus te nemen.
Young Blood Award
De Ron Mandos Young Blood Award ging dit jaar naar Milah van Zuilen (Willem de Kooning Academie). Ze ontving de prijs voor werk dat thematisch afwijkt van al het andere werk dat getoond wordt. Van Zuilens werken bestaan uit rasters gevuld met op maat geknipte, gedroogde boombladeren.
Milah van Zuilen,Terrafuturism, Mom's Walk, dried leaves on cardboard, 50 x 70 cm, 2021.
Zo ontstaat een vlak dat is opgebouwd uit tal van kleurgradaties. Daaronder een opgave van de gebruikte plantsoorten. Aan de hand van dit pseudowetenschappelijke veldwerk wil Van Zuilen de vakgebieden kunst en ecologie dichter bij elkaar brengen. Voor haar vertoont de wetenschappelijke manier van observeren, analyseren en vastleggen grote overeenkomsten met de artistieke manieren van kijken.
Barbara Bos, Hoofd Tentoonstellingen van Museum Voorlinden, looft de poëtische uitvoering en tijdloze kwaliteit van Van Zuilens onderzoek naar een van haar dagelijks activiteiten. “Het werk fluistert ons toe, nodigt uit om nader te kijken. Het is conceptueel en spreekt tegelijk tot onze verbeelding. Een prachtig juweeltje dat zowel actueel als tijdloos is.”
Milah van Zuilen,Terrafuturism, Taraxacum officinale foliag-flower, dried leaves on cardboard, 50 x 70 cm, 2021.
