17 july 2021, Oscar van Gelderen
De keuze van... Tom Barman
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Tom Barman (muzikant, fotograaf, filmmaker, 48 jaar)
Wat betekent kunst voor u?
Veel. Samen met liefhebben, toont het creëren van kunst de mens op zijn/haar allerbest. Het herstelt, beetje bij beetje, wat onherroepelijk kapot gemaakt werd. En het is, samen met muziek, meditatie en sex, het dichtst dat we als sterveling kunnen komen bij het mysterie.
Heeft u kunst van huis uit meegekregen of heeft u zelf uw pad moeten vinden?
Beiden. Mijn ouders waren liefhebbers. Er hingen mooie dingen thuis zonder dat daar onnodig ernstig over werd gedaan. Ik associeer kunst dus vooral met plezier en speelsheid. Maar als iets me raakt, zonder dat ik er de vinger op kan leggen waarom, dan begint een levenslange ‘histoire d’amour’. En die heb ik zelf leren voeden. Als een gewillige, soms goedgelovige, maar vooral gulzige minnaar.
Roeland Tweelinckx, Composition with air vents, 2018, Galerie van den Berge/Barbé-Urbain/gastkunstenaar: Galerie Fontana.
Waar haalt u uw informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Fairs, magazines, veilingen, galeries, musea. Maar ook van schrijvers zoals Milan Kundera, John Berger, Peter Schjeldahl. En uit de aangeboren doch gezonde afkeer voor één stijl.
Waar bekijkt u het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Doet er niet toe. Een van de werkjes die ik ooit heb gekocht lag in de vuilbak van het atelier van de kunstenaar. Dat is een leugen: ik heb het kado gekregen.
Hoe vaak per jaar koopt u kunst? Koopt u werk in oplage of liefst uniek werk?
Ik heb, de allereerste keer dat er een som geld op mijn bankrekening stond, die som volledig opgesoupeerd aan een kunstwerk. Edities, uniek werk...doeternietoe. Als er maar iets gebeurt in mijn hoofd. Ik kocht ooit een gipsen varkenshoofd dat gebruikt werd als studiemodel voor studenten dierengeneeskunde in Polen. Het staat bij mij thuis, onder een schilderij, op een sokkeltje.
En waar koopt u dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Alle 4. En van kunstenaars rechtstreeks. Ik kocht ooit in Tokyo een werkje in een pop up galerij. De kunstenaar in kwestie was net een koffie gaan drinken, dus had mijn aankoop gemist. Toen ik thuiskwam ontving ik een lange dank mail. Het werkje kostte 80€. Dat is wat ze noemen: a humbling experience. Rechtstreeks contact met de kunstenaar is zelden een teleurstelling. Te nauw contact met een kunstenaar, echter, is zelden een openbaring. Dat is net het spanningsveld: het zijn gewoon mensen die het doen.
Is het belangrijk dat u en uw partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslist u/jullie?
Ik luister altijd naar wat mijn partner zegt. Gedeeld plezier etc. En hoe minder ze ervan ‘afweet’, hoe meer ik mijn oren spits. Als je samenwoont is kunst hangen een tango met 3.
Is er een galerie waar u een speciale band mee heeft?
De galeries waar men de gebruikelijke arrogantie en soms lachwekkende sérieux laat varen en vervangt door enthousiasme, vriendelijkheid en kennis van zaken.
Als u een onbeperkt budget had, van wie zou u dan een werk aankopen?
Een ‘Übermalung’ van Arnulf Rainer. Een ‘Cigarette Painting’ van Tom Wesselman. Een lichtblauwe Fontana. Een ‘Erased Painting’ van Rauschenberg. Een cut out van Hans Arp. Een olieverf van Sophie Taeuber-Arp. Iets van Zurbarán, Diebenkorn, Chamberlain, Krassner, Caravaggio... (Lijst met een duizendtal anderen verkrijgbaar op aanvraag.)
Wie zijn je favoriete kunstenaars (op Gallery Viewer), en waarom?
Carla Klein: dit is een beeld dat ik herken van waar ik (parttime) woon. De horizon, de oceaan. Met dit zicht, weliswaar minder donker, neem ik de ochtend koffie. Ik vind afbeeldingen van landschappen doorgaans oeverloos vervelend. Je moet er iets mee doen (bijvoorbeeld koffie en sigaretten, en ernaar kijken). Dit is prachtig.
Shai Ozoulay: hier herken ik niets van. Zalig. Hoewel, er is toch terug een zee. En die luidruchtige meeuwen? Dat zijn toch ook maar mensen?
Roeland Tweelinckx’ werk ken ik al een tijdje en het doet me vaak lachen. Speelt hij hier niet met een verwachting van perfectie?
Eva Stenram: fijn hoe zij een spannend beeld maakt in zo’n generische omgeving.
Jaimy Gail: heerlijke kleurvlakken. Waar haalt ze dat rood? Het lijkt wel een echografie. Hier ben ik een beetje jaloers op. Een beetje jaloezie is een goede motor.
D.D. Trans, die miniaturist van grote ideeën, is de laconiekste der Belgische kunstenaars. Visuele oneliners. Altijd met een frisson van fun.
Andrei Roiter: objecten krijgen soul in de schilderijen van Roiter. En zijn kleuren zijn prachtig. (Ik ken de kunstenaar niet persoonlijk, maar ik vermoed dat we dezelfde muzikale smaak hebben.)
Eva Stenram, Drape (Colour I), 2011, The Ravestijn Gallery.
Bekijk de Website & Instagram van Tom Barman
