28 june 2021, Flor Linckens
Te zien op Art Rotterdam: een selectie van de internationale galeries
Deze week (1-4 juli) vindt Art Rotterdam wederom plaats in de iconische Van Nellefabriek. Kunstenaars presenteren er hun werk in meer dan 100 nationale en internationale galeries. In dit artikel geven we je een tweede preview van wat er tijdens de beurs te zien is bij de buitenlandse galeries. Bekijk het volledige aanbod in de beurscatalogus.
Torben Eskerod, Time #7, 2021, KANT.
KANT
Galerie KANT uit Kopenhagen toont tijdens Art Rotterdam onder andere werk van Torben Eskerod. Deze Deense fotograaf werd met name beroemd vanwege zijn bijzondere portretten: van doodsmaskers, nonnen, hypnotiseurs en mediums tot officiële staatsportretten van Deense royalty die terecht kwamen op munten en postzegels. Daarnaast maakt hij ook foto’s van levenloze artefacten, landschappen en architectuur. Eskerod werkt daarvoor regelmatig met verschillende soorten wetenschappers, waaronder antropologen, museumcurators en (architectuur)historici. Tijd en herinnering staan daarbij vaak centraal en in de booth van KANT vind je een selectie aan foto’s van zijn hand die een uurwerk tot een kunstobject verheffen. Het werk van Eskerod was eerder onder meer te zien in de National Portrait Gallery in Londen, het Andy Warhol Museum in Pittsburgh en het Museum of Modern Art in Moskou.
Katarína Dubovská, UPATEOA_hybrid (P2P File Sharing), 2019, ASPN.
ASPN
In de booth van de Duitse galerie ASPN kun je onder meer werk zien van de Slowaakse conceptuele kunstenaar Katarína Dubovská, die in haar praktijk digitale beelden ontmantelt, transformeert, abstraheert en fragmenteert tot postfotografische beelden die hun originele referentiefunctie verliezen. Ze maakt daarvoor gebruik van verschillende en hybride technieken: zowel conventioneel als experimenteel. Haar digitale archief vormt hiervoor het startpunt. Het werk van Dubovská vormt een verkenning van de aard en grenzen van het medium fotografie, maar vormt net zo goed een reactie op de oneindige digitale beeldenstroom die op dagelijkse basis op ons wordt afgevuurd via sociale media. Ze stelt ook vragen over de betrouwbaarheid van de beelden die we zien. Dubovská: “Één vraag rijst steeds sterker: wat wordt er niet getoond en waarom niet?”
Nevena Aleksovski, Drop, 2021, RAVNIKAR GALLERY SPACE.
RAVNIKAR GALLERY SPACE
RAVNIKAR GALLERY SPACE uit Ljubljana toont tijdens Art Rotterdam een solo van de Sloveense kunstenaar Nevena Aleksovski, die naast de kunstacademie ook een master in cultural studies afrondde en naast haar schilderpraktijk ook werkzaam is in de kunstpedagogiek. Aleksovski kiest voor een terughoudende minimalistische beeldtaal, als reactie op wat ze beschrijft als een ‘informatie-oververzadiging van het visuele landschap’, de overload aan visuele impulsen die we dagelijks binnen krijgen. Binnen die zelf opgelegde begrenzingen probeert ze zoveel mogelijk artistieke expressie toe te voegen.
Jonny Niesche, Stijl the one (Scarlet), 2020, Zeller van Almsick.
Zeller van Almsick
In de booth van de Weense galerie Zeller van Almsick kun je tijdens Art Rotterdam een reeks werken bewonderen van Jonny Niesche. Deze Australische kunstenaar maakt meditatieve schilder- en beeldhouwkunst waarbij de fysieke, interactieve en soms hypnotiserende ervaring centraal staat. Zijn kunstwerken spelen met ruimte, licht en kleur, en verwijzen regelmatig - al dan niet kritisch - naar de kunstgeschiedenis, waaronder Minimal art, abstracte kunst en het sublieme. De werken van Niesche gaan niet alleen een relatie aan met de toeschouwer, maar ook met de ruimte waarin het werk tentoongesteld wordt. Achter zijn minimalistische werken schuilt een experimentele praktijk. Niesche maakt hiervoor gebruik van een veelheid aan materialen, waaronder reflecterende metalen, spiegels, glitter en doorschijnende textielsoorten, maar ook van technologie. De kunstenaar stelt middels zijn werk vragen over de manieren waarop we kunst en ruimte ervaren en waarnemen. Niesche: “Ik probeer niet zozeer een optische illusie te creëren. Ik probeer esthetische ervaringen te manipuleren. De perceptie van de kijker wordt uitgedaagd, wat hopelijk de kijkervaring vertraagt. Ik werd hierin geïnspireerd door Heinz Mack, die de term 'totale vibratie' bedacht. Op dat moment is de weerkaatsing tussen de kijker en de kleur maximaal. Technologie is één van de vele tools die ik in mijn ‘verfdoos’ heb. De technologie die ik gebruik is tien jaar oud. Ik ben niet afhankelijk van de nieuwste ontwikkelingen om richting te geven aan mijn werk of ideeën te bepalen. Er zijn klassieke voorbeelden van kunstenaars die destijds aan de vooravond van technologie stonden, maar decennia later ziet hun werk er gedateerd uit, specifiek verbonden met dat concrete technologietijdperk.”
Alexandra Barth, Chairs, 2020, Photoport.
Photoport
Photoport toont tijdens de beurs een solo van de Slowaakse kunstenaar Alexandra Barth, wiens praktijk gekenmerkt wordt door ietwat grimmige, vervreemdende en melancholische stillevens. Er gaat een zekere dreiging uit van haar haast fotorealistische airbrush-schilderijen: kijk je naar een foto of een game-render? De uniformiteit van deze Midden-Europese interieurs krijgt in deze context een haast dystopisch tintje, versterkt door het feit dat iedere menselijke aanwezigheid ontbreekt in haar kamers. De schilderijen zijn vaak gebaseerd op vluchtige snapshots of foto’s van makelaars.
Louis-Cyprien Rials, Les débuts de la Terre Creuse, 2021, Galerie Eric Mouchet.
Galerie Eric Mouchet
Galerie Eric Mouchet uit Parijs presenteert tijdens Art Rotterdam een solo van de Franse foto- en videokunstenaar Louis-Cyprien Rials. Deze kunstenaar is een fervent reiziger: hij reisde van Chernobyl naar Odessa op de motor, bracht drie maanden door in het voormalige Joegoslavië, het noorden van Cyprus en Irak en woonde daarnaast drie jaar in Tokyo. Rials studeerde in eerste instantie theater, maar in Japan werd hij geraakt door het medium fotografie. Hij is gefascineerd door verboden zones, conflictgebieden en landen die niet internationaal erkend worden en zijn werk wordt getekend door een zekere afwezigheid. Daarnaast fotografeert hij regelmatig rotsformaties die hij groot afdrukt (bijvoorbeeld 1 x 2 meter) en vervolgens uit zijn originele context haalt, waardoor de kijker er andere dingen in kan zien.
