Les Monseigneurs is de alias van Thomas Renwart (1995), een jonge kunstenaar die zomaar uit een boek van de Franse 19e eeuwse auteurs Joris-Karl Huysmans of Charles Baudelaire lijkt te zijn gelopen. Niet vanwege het dédain voor ‘janhagel en zwakhoofdigen’ of de ‘spleen’ (zwaarmoedigheid) waarmee beide schrijvers worden geassocieerd, maar vanwege de hoge mate van verfijning, het verlangen naar schoonheid en liefde en het ‘fin de siècle’ gevoel dat zijn werk uitstraalt. Waar bij Huysmans en Baudelaire de donkere kant van de mens en het daarbij horende ‘lijden aan het leven’ overheersen, zien we bij Thomas emoties als verlangen, verwondering, intimiteit en erotiek vormgegeven in unieke, gewoven ‘schilderijen’ bestaande uit psychedelische patronen van bloemen en vlinders, teksten en symbolische verwijzingen zoals in de volgende titels: ‘Caméléon’, ‘Gilding the Lily’ (‘De lelie vergulden’), ‘Partir dans la nuit’ (‘Vertrekken in de nacht’), ‘C’est dans la tête que tout s’efface’ (‘Het is in het hoofd waar alles wordt gewist’) verwijzen naar de meer verborgen - vaak erotische - symboliek die in de tapijten aanwezig is. En dan te bedenken dat alles wat hij maakt enerzijds voortkomt uit zijn monnikenbestaan in een kloostercel van een 17e-eeuws Gents Begijnhof, met een door hemzelf aangelegde tuin en een almaar uitdijend herbarium en anderzijds alles te maken heeft met het nachtleven en het daaraan gekoppelde vrijheidsideaal.
Sinds hij in 2019 afstudeerde aan de LUCA School of Arts in Gent in het vak textielontwerp, rolt Thomas van de ene expo in de andere. En dat hij daarmee succes oogst blijkt onder andere uit de twee Henry Van de Velde Awards die hij onlangs in de wacht sleepte. Ambacht speelt een cruciale rol in Thomas’ werk. Niet voor niets won hij de Awards in de categorie ‘crafts’, samen met Atelier Verilin, een Belgische weverij gespecialiseerd in jacquard weven en waar hij een reeks unieke, linnen wandtapijten ontwikkelde. Naast de liefde voor arts & crafts en het weefgetouw is ook de literatuur, van kinds af aan, een permanente bron van inspiratie:
Literatuur is enorm belangrijk voor mij. Als kind gaf mijn moeder me Proust en Baudelaire te lezen. Baudelaires dichtbundel ‘Les fleurs du mal’ heeft zeker iets achtergelaten bij mij’, lacht Renwart, die perfect tweetalig is. ‘Ik lees en schrijf altijd in het Frans. Die taal is rijker en gelaagder. Het is precies díe dubbelzinnigheid die ik zoek in mijn werk. Neem nu de verwantschap tussen ‘songe’ en ‘mensonge’. Die bestaat in het Nederlands niet tussen de woorden ‘droom’ en ‘leugen’. (Iris de Feijter, detijd.b)
Thomas’ textielkunst is een perfecte mengeling van digitale en manuale technieken: terwijl Verilin zijn tapijten computergestuurd en met fotografische precisie weeft, weeft en borduurt Thomas ze handmatig. Inmiddels heeft hij zich ook aangeleerd om quilts te maken die hij gebruikt als ‘canvas’ voor zijn gewoven schilderijen.
Kunst is een stiel die je kunt leren, zoals een bakker of een slager. Met je handen en enkele ingrediënten maak je een genotsproduct. Ik gebruik verf, garens en weefgetouwen, een bakker water, bloem en ovens. Maar de essentie is hetzelfde: je maakt iets dat je wilt delen. (Iris de Feijter, detijd.b)
Naast het belang van een juiste balans tussen ideeën, kennis en vakmanschap, zijn Thomas’ kunst net zo belangrijk. Zoals de rat in de street art symbool staat voor de underdog, de outcasts; zo staat bij Thomas de nachtvlinder symbool voor vrijheid. Het verschil tussen de dag- en de nachtvlinder is precies wat Thomas in zijn kunst bloot legt: zoals de dagvlinder wordt geassocieerd met vrijheid, tederheid en vluchtigheid, en vanwege zijn schoonheid wordt omarmd en gekoesterd; zo staat de nachtvlinder voor iemand die ’s nachts actief is. En dat heeft bij voorbaat een negatieve connotatie omdat het haaks staat op het leven van een geslaagde burger met zijn 9-to-5 job. En dus is de ongrijpbare nachtvlinder een bedreiging van de burgermoraal. Maar niet voor Thomas, want dit wonderbaarlijke beestje staat voor vrijheid in de absolute zin van het woord: namelijk voor een leven in harmonie met de natuur en met zichzelf. Iets waar Thomas van droomt. Maar dan wel ’s nachts én overdag.