03 may 2021, Oscar van Gelderen
De keuze van... Anne-Marie Ros
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Anne-Marie Ros (Zelfstandig ondernemer, 57 jaar)
Wat betekent kunst voor jou?
Kunst is mijn leven, leven is kunst.
Maartje Korstanje, Untitled, 2018, RAM.
In mijn jeugd werd ik omringd door kunstzinnige mensen. Zij leerde mij al jong het ambacht van houtsnijden, bloemschikken en kaarsen maken. Het is vooral de punktijd geweest die mij heeft gevormd, totdat ik naar de kunstacademie ging en zich voor mij een nieuwe wereld opende, die van de kunst. Pas rond mijn dertigste viel het kwartje dat je kunst ook kunt kopen, tot dan keek ik er voornamelijk naar. De eerste twee kunstwerken kochten mijn partner Peter - we zijn al samen vanaf 1983 - op Art Rotterdam met de KunstKoopregeling: een schilderij van Katinka Lampe en een groot beeld van Carolein Smit. Ik bedong dat ik het werk van Carolein inclusief de metalen sokkel waar het beeld op stond kon kopen. Pas later realiseerde ik me dat dit niet gangbaar was om te vragen, dat is dan de punk in mij. Die metalen sokkel hebben we later gekopieerd voor een beeld van Renato Nicolodi.
Niels Post, On Spam, Comment Spam #85, 2020, NL = US Art.
Waar haal je je informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Mijn informatie haal ik overal vandaan. Ik lees het NRC, de Volkskrant en Algemeen Dagblad. Geregeld ontvang ik nieuwsbrieven van kunstenaars, instellingen, galeries, beurzen en musea. Daarnaast volg ik veel online, via bijvoorbeeld See All This, Lost Painters, Trendbeheer, Art Index Rotterdam, en natuurlijk via social media. Ik houd van de laagdrempeligheid van internet en het direct in contact kunnen treden met de zenders.
Celine Pannetier, The Straw Conspiracy, 2019, Chrysalid Gallery.
Waar bekijk je het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Lastige vraag, want kunst is overal – door hoe ik kijk, en de wereld ervaar. Mijn voorkeur gaat uit naar fysieke plekken, daar waar de kunst wordt gemaakt of onderweg, in het publieke domein. Ik houd van galeries; galeriehouders maken een gerichte voorselectie uit het enorme kunstaanbod. Het programma van een galerie biedt visie, context en kwaliteit. Het bepaalt mijn verwachting en ik ben altijd blij als ik word verrast. De gesprekken over de kunst zijn essentieel, want je groeit als het ware mee met een galerie. Het bezoek aan een kunstbeurs is voor mij een inspirerende en efficiënte manier om nieuwe galeries, initiatieven en kunstenaars te ontdekken en een indruk te krijgen van het actuele aanbod. Een van de dingen die ik momenteel enorm mis, is kunst kijken in het museum en daar over kunst kunnen praten.
Hoe vaak per jaar koop je kunst? Koop je werk in oplage of liefst uniek werk?
Ik koop af en toe kunst, voornamelijk op klein formaat, meestal unieke werken en natuurlijk in oplage bij fotografie.
Theis Wendt, Void nr. 3, 2017, CINNNAMON.
En waar koop je dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Ik koop kunst via galeries, op kunstbeurzen en soms direct van de kunstenaar. Online alleen als ik het werk van de kunstenaar al eens in het echt heb gezien.
Is het belangrijk dat jij en je partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslis je/jullie?
Wij hoeven het niet eens te zijn met elkaar als we iets kopen. Mijn partner en ik hebben een uitgesproken voorkeur en vaak komt die overeen. Bij de aanschaf van kunst beperken we elkaar niet en volgen we vooral onze eigen intuïtie. Een werk moet je raken en niet meer loslaten. Waardoor dit gebeurt is altijd anders en dat maakt dat kunst nooit verveelt. In onze collectie zitten werken die ik goed vind, maar zelf niet zou hebben gekocht. Ik weet zeker dat mijn partner dezelfde mening heeft. Het maakt niet uit, want uiteindelijk klopt het als geheel. Het komt wel eens voor dat ik twijfel bij het kopen van een werk en omdat mijn partner mij goed kent vraag ik dan zijn advies. Van ons twee is mijn partner de verzamelaar en ik vind het altijd grappig dat hij zich niks aantrekt van onze volle muren of het formaat van een werk. Zo hangt er een enorm werk van Esiri Erheriene-Essi in de vide, de enige plek waar het past. Door die plek, boven de eettafel, is het een echt ‘conversation piece’.
Kim van Norren, Arcade, 2021, Cokkie Snoei.
Is er een galerie waar je een speciale band mee hebt?
Er zijn meerdere galeries waar ik een speciale band mee heb en die ik met grote belangstelling volg en steun. De eerste was Ron Mandos galerie, die volgden wij van Rotterdam naar Amsterdam. Er zijn ook galeries die fysiek verdwijnen, zoals RAM Foundation, die volg ik nu online op https://www.ramfoundation.nl/overview.php, voor de interviews.
Saminte Ekeland, Lex Barbarorum II - ‘Blue shade’, 2017, Frank Taal Galerie.
Als je onbeperkt budget had, van wie zou je dan een werk aankopen?
Had GalleryViewer me dit jaren geleden gevraagd dan had ik Louise Bourgeois gezegd. Ik leef met kunst, wat mijn leven verrijkt. Ik vind het spannend om kunstenaars te volgen in hun ontwikkeling en haak graag vroeg aan. Op een dag constateer ik dat ze financieel buiten mijn bereik zijn, en dat is prima. Praten met verzamelaars die later aanhaken is leuk, omdat de gesprekken en ervaringen elkaar aanvullen.
Met een onbeperkt budget zou ik nu geen kunst kopen, maar eerder kunstinitiatieven steunen waarmee schrijvers, curatoren/gidsen en kunstenaars in alle disciplines werk kunnen ontwikkelen, tonen en delen. Misschien zou ik investeren in nieuwe manieren om kunst toegankelijk en bereikbaar te maken voor een breed publiek.
Maria Roosen, Bellenrek, 2017, Galerie Fons Welters.
Wie zijn je favoriete kunstenaars (op GalleryViewer), en waarom?
Dat zijn er heel veel, zoals bijvoorbeeld Maartje Korstanje, die door haar stoere beelden bij mij een oergevoel aanspreekt.
Niels Post, om zijn humoristische werk geïnspireerd door onze grootste ergernis: spam.
Ik hoop op nieuw werk van Celine Pannetier. Als opvolger van de fotoserie ‘The Straw Conspiracy’ uit 2019, nu haar blik op Barcelona zonder toeristen.
De intrigerende sculpturen van Theis Wendt kan ik optisch niet bevatten.
De beeldtaal van Kim van Norren is altijd herkenbaar en pakkend.
Saminte Ekeland spreekt me aan vanwege haar techniek. Ze tekent met draad en creëert zo bijzondere, transparante borduurtekeningen.
Het glaswerk van Maria Roosen is lekker plastisch en prachtig van kleur.
Esiri Erheriene-Essi boeit me door haar thematiek en vlotte manier van schilderen.
De schilderijen van Katinka Lampe nodigen je uit om te kijken én te zien.
Katinka Lampe, 1318204, 2020, Galerie Ron Mandos.
